“Je merkt dat de maatregelen spanning bij de cliënten opleveren”
MIDDELHARNIS – Het is stil op het terrein van Zuidwester. Dat heeft alles te maken met de hevige corona uitbraak op de woonlocaties van Hernesseroord. Inmiddels zijn tientallen cliënten en medewerkers besmet met het virus. De woningen waar de besmettingen voorkomen of worden vermoed, zijn gesloten voor bezoekers. Persoonlijk begeleider Esther Alders (48) uit Sommelsdijk legt uit hoe COVID-19 zijn weerslag heeft op het dagelijks leven van cliënten en zorgmedewerkers.
Door Klazina de Bakker
Alders werkt al negen jaar met veel plezier bij Zuidwester. “Het dynamische van dit werk spreekt mij ontzettend aan. Voordat we in maart te maken kregen met de coronamaatregelen, werkte ik drie à vier dagen per week in brasserie Dok16, een dagbestedingslocatie op het terrein. Eén dag in de week werkte ik op de kinderboerderij. Daarnaast begeleidde ik na de eerste lockdown op invalbasis een groep cliënten op locatie Kluswerk. Zij halen het vuilnis op en verzorgen het bestellen en rondbrengen van de incontinentiematerialen. Ook voeren ze het grofvuil af. Als het niet te groot is, tenminste.” Helaas is de brasserie nu gesloten en ligt de dagbesteding op de kinderboerderij en Kluswerk stil. Esther werkt daarom nu op verschillende woningen.
Voor de bewoners van Zuidwester en hun familie hadden de maatregelen tijdens de eerste coronagolf een grote impact. Er mocht geen bezoek worden ontvangen en het vertrouwde dagritme viel compleet weg. “We zijn toen in de woningen meteen begonnen met een dagprogramma”, vertelt Esther Alders. “Dat geeft toch enige houvast, ook al is dagbesteding buiten de deur niet mogelijk. Je merkt wel dat de situatie, ook zoals die nu is, spanning oplevert. Ik werk met mensen met een licht verstandelijke beperking en psychiatrische problematiek. Ik kan hen best veel uitleggen en ze kijken ook naar de persconferenties. Toch kunnen ze het op sociaal-emotioneel gebied veel minder goed verwerken.”
Het zijn niet alleen de coronamaatregelen die voor onrust kunnen zorgen. “Er is op de groep wel vaker iets aan de hand”, zegt Alders. “Onze cliënten maken zich nu eenmaal eerder druk en zijn sneller van streek dan de gemiddelde mens. Het scheelt veel dat het van maart tot en met september vooral mooi weer is geweest. Buitenactiviteiten zijn een belangrijk onderdeel van het dagprogramma. Dat hebben we overigens wel iets aangepast. Tijdens de lockdown in het voorjaar gingen we vaak met de hele groep naar buiten of boden we de hele groep een activiteit aan. Dat leverde bij sommige cliënten weerstand op. Nu bekijken we per dag hoe de vlag erbij hangt en stemmen we die momenten veel meer individueel af.”
De bewoners trekken zich wat vaker terug op hun kamer. Een enkeling kruipt zelfs overdag in bed. Dat vraagt soms veel van de medewerkers. “Het is best zwaar om al die verschillende cliënten continue te motiveren”, geeft Esther aan. “Als er één bewoner niet goed in z’n vel zit, merk je dat meteen aan de hele groep. Gelukkig werk ik met positieve collega’s en kunnen we elkaar daarin steunen.” In de woning waar ze nu werkt, zijn op dit moment geen besmettingen of een verdenking daarvan. “De cliënten van onze woning hebben de vrijheid om even naar het dorp te gaan voor een boodschapje of om een oliebol te eten bij de oliebollenkraam. Dat kon tijdens de totale lockdown in het voorjaar niet. Toen moesten ze echt op het terrein blijven.”
Hoewel de coronacrisis ingrijpend is voor Zuidwester, ziet Esther ook lichtpuntjes. “Tijdens de eerste golf was de brasserie nog een korte periode open, maar uitsluitend voor afhaal. Mijn collega’s en ik merkten toen dat we opeens veel meer aandacht aan de cliënten van de dagbesteding konden geven. Voor die tijd was het vooral rennen en vliegen, nu is er plaats voor bezinning. De rust en stilte, en soms de leegte die we kunnen ervaren, geeft ruimte voor nieuwe ideeën. Ik besef dat veel mensen hard getroffen zijn door corona. Het is heel heftig als je een dierbare verliest of als je zakelijk te maken krijgt met de gevolgen ervan, zoals bijvoorbeeld in de horeca. Ik probeer het persoonlijk maar per dag te bekijken, dicht bij mezelf te blijven en de positieve dingen te blijven zien en daar dankbaar voor te zijn. Dat geeft rust. Het is belangrijk in deze tijd verantwoordelijkheid voor jezelf te nemen. Een gezonde levensstijl geeft mij kracht en voldoende weerstand om mijn werk te kunnen blijven doen, ook in deze situatie.”