Oud-Nieuwe-Tongenaar Joost Visbeen met zijn pas uitgegeven boek.
Oud-Nieuwe-Tongenaar Joost Visbeen met zijn pas uitgegeven boek. Foto:

Joost Visbeen schrijft zijn tiende misdaadroman

GOUDA – Van Joost Visbeen, voormalige recherche-chef en oorspronkelijk afkomstig uit Nieuwe-Tonge, is onlangs de tiende door hem geschreven misdaadroman verschenen. De 83-jarige Visbeen heeft veel ervaring opgedaan als marechaussee en rechercheur. Ervaringen die hij heeft gebruikt bij het schrijven van zijn boeken.

Tekst en foto: Adri van der Laan

Het is bijzonder dat deze oud-politieman na zijn pensionering de inspiratie heeft gehad om tien misdaadromans te schrijven. Daarom zochten we hem op in zijn flat in Gouda. Zoals de naam Visbeen al doet vermoeden, is hij afkomstig uit Nieuwe-Tonge. Adrianus, de broer van zijn opa Joost, stond aan de wieg van het gelijknamige transportbedrijf. Zelf is hij van boerenafkomst, maar in het werken op het land had hij toch niet zoveel zin. Hij verliet Nieuwe-Tonge op zijn achttiende jaar vanwege zijn militaire dienstplicht. Na die tijd heeft hij nauwelijks meer op het eiland gewoond. “Maar ik kom er nog regelmatig, want ik kom uit een gezin van elf kinderen en zij leven allemaal nog. Dus ik kom regelmatig op familiebezoek”.

Dienstplichtige

Als dienstplichtige kwam hij terecht bij de luchtdoelartillerie. Een deel van zijn diensttijd bracht hij door in Kamp De Beer bij Pernis, “waar ik de omgeving moest beschermen tegen de Russen”. Na zijn diensttijd had hij niet meer zoveel zin om op het land te gaan werken. Hij was tijdens de dienst in contact gekomen met de marechaussee en het leek hem wel wat om bij dat legeronderdeel aan de slag te gaan. Hij solliciteerde, maakte testen en werd gekeurd en van de grote groep sollicitanten behoorde Joost tot een kleine groep uitverkorenen die als marechaussee aan de slag konden. Hij kreeg de opleiding in Apeldoorn en kwam terecht bij de Brigade Het Loo. De grootste taak van deze brigade was de bewaking van Paleis Het Loo, waar toen de voormalige koningin prinses Wilhelmina woonde. “Dat wachtlopen was wel een saaie tijd. De leuke momenten waren als de prinsessen naar het zwembad kwamen”, zo herinnert Joost zich.

Den Haag

Na Het Loo werd hij overgeplaatst naar Den Haag, naar de Brigade Laan van Meerdervoort. Daar had zijn brigade meerdere taken, zoals de bewaking van Huis ten Bosch en verleende hij assistentie bij de militaire rechtbank.
Zijn volgende standplaats was Nijmegen. Daar kreeg hij wat meer politietaken, zoals het begeleiden van het militair verkeer, het afhandelen van aanrijdingen waar militairen bij waren betrokken en het ophalen van jongens die geen gehoor hadden gegeven om zich te melden voor militaire dienst. Het leven als marechaussee was toch niet wat Joost zocht. Hij kwam in contact met een wachtmeester van politie uit Woerden en die bracht hem op het idee om als politieagent te solliciteren. Hier werd hij aangenomen, maar zijn grote wens was om rechercheur te worden. Die kans kwam en zijn standplaats was Gouda, waar hij bij de recherche van de gemeentepolitie aan het werk kon. Jarenlang was hij chef van deze afdeling. Zijn werk daar heeft hem geïnspireerd tot het schrijven van zijn boeken en hij schreef tot nu tien misdaadromans. Hij kreeg daardoor de bijnaam ‘De Baantjer van Gouda’. Politieman Baantjer is evenals Joost Visbeen ook romans gaan schrijven waar het recherchewerk centraal staat. Bij zijn opleiding tot rechercheur heeft Joost deze schrijver ontmoet en Baantjer raadde hem aan om te gaan schrijven. Deze raad heeft hij opgevolgd en het resultaat is dat hij in de afgelopen vijftien jaar tien boeken heeft geschreven.

Uit zijn ervaring

Voor de inhoud van zijn boeken putte hij uit zijn ervaring als rechercheur. In zijn boeken beschrijft hij bepaalde zaken die hij ook in zijn loopbaan als rechercheur heeft meegemaakt. De hoofdpersoon in al zijn boeken is rechercheur Rus van Sint Annaland. Vooral in het verleden onopgeloste misdaden zijn de leidraad in zijn boeken. Joost Visbeen noemt een voorbeeld in het boek ‘Het mysterie van de verdwenen boerin’. Een boerin, Alie Spruit uit Haastrecht en moeder van vijf kinderen, was van de een op de andere dag verdwenen. Hij schreef dit boek twaalf jaar geleden. De zaak was nooit opgelost. Toen hij het boek geschreven had, waren er verschillende lezers die meer wisten van de zaak. “Ze kwamen met informatie waarin men wees naar haar echtgenoot. Deze lezers wilden niet met de politie praten, maar wel met mij. Ik heb de informatie doorgegeven aan de politie en die heeft wel actie ondernomen, maar er is niet zoveel mee gedaan”.

Titels

Met titels als ‘Moord aan de IJssel’, ‘Moord in de tunnelflat’, ‘De Goudse gijzeling’ en ‘Het lijk voor het stadhuis’, heeft Joost Visbeen de liefhebbers van spannende misdaadromans aan zich weten te binden.

Sint Jan

Met zijn tiende roman ‘De tragedie van Dirck Crabeth’, gaat de schrijver een totaal andere kant op. Het is een verhaal gebaseerd op een periode aan het eind van de Middeleeuwen en de ‘Glazen’ van de Sint Janskerk in Gouda spelen hierin een grote rol. Het idee voor dit boek kreeg hij na het lezen van het boek ‘Het geheim van Erasmus’. Hij raakte getriggerd door het verhaal van Dirck Crabeth. Dirck, die glazenier was van de Sint Jan, ontving verschillende dreigementen en zijn vrouw werd onder verdachte omstandigheden om het leven gebracht. In die tijd – net voor de reformatie – vonden de Roomse kerkleiders het niet gepast dat niet-geestelijken de Bijbel lazen. Dirck kon latijn lezen omdat hij dit nodig had bij de vernieuwing van de Goudse glazen. Dit zette kwaad bloed. Dirck was eigenlijk een volgeling van Erasmus en dat zette kwaad bloed. Vooral toen hij onterecht beschuldigd werd van het stelen van de miskelk van Jacoba van Beijeren tijdens een grote brand in de Sint Jan. Er volgden allerlei verwikkelingen. Joost Visbeen kwam deze geschiedenis op het spoor door een gesprek met Maurits Tompot, oud-hoofdkoster van de Sint Jan en goed is ingevoerd in de geschiedenis van deze monumentale kerk. Joost wilde Dirck Crabeth rehabiliteren van al het onrecht wat hem is aangedaan en dat is gelukt. Tompot woont in hetzelfde appartementencomplex als de schrijver.

In het boek laat Visbeen ‘de zaak Dirck Crabeth’ bekijken door de ogen van de ‘moderne’ Rus van Sint Annaland. “Het oude verhaal heb ik benaderd met de moderne technieken die de politie tegenwoordig gebruikt”.

Zijn tiende boek krijgt ook een goed onthaal in Gouda. Omdat het over een geschiedenis gaat die in en bij de Sint Jan speelt, ligt het boek ook in de kerk te koop voor bezoekers. Waarschijnlijk zal het boek ook in Museum Gouda binnenkort te koop zijn.

Joost Visbeen heeft tien titels op zijn naam staan. Een mooi aantal om een punt achter het schrijven van misdaadromans te zetten. De schrijver aarzelt… Hij geeft aan dat hij nog geen beslissing heeft genomen. Maar inspiratie voor een eventuele volgende roman heeft hij wel…

De tragedie van Dirck Crabeth door Joost Visbeen | ISBN 9789083009339 | € 19,95 | Via de boekhandel te verkrijgen.

Afbeelding