Amasja Hoolwerf wandelde voor rechten Afrikaanse albino’s: Kilimanjaro maakt plaats voor Pieterpad
STELLENDAM – Het was de bedoeling dat Amasja Hoolwerf dit jaar de bijna zes kilometer hoge Kilimanjaro in Tanzania zou gaan beklimmen. Dit met de bedoeling om geld in te zamelen voor een stichting die opkomt voor de rechten van Afrikaanse albino’s. Vanwege de coronacrisis moest ze van haar plan afzien. Toch wilde ze iets doen voor het ‘goede doel’. Ze wandelde het Pieterpad, een bijna 500 km lange route langs de Nederlandse oostgrens.
Door Adri van der Laan
Amasja Hoolwerf kijkt met voldoening terug op de lange wandeling die ze nu achter de rug heeft. Ze vertelt dat het de bedoeling was om in juli met een groep anderen de Kilimanjaro, de hoogste berg van Afrika, te beklimmen. Het is een sponsortocht die al verschillende jaren werd gehouden. De opbrengst hiervan is bestemd voor het werk van de Josephat Torner Foundation. Een organisatie die opkomt voor de rechten van albino’s in Afrika (zie kader). “Ik wist niet zoveel af van het werk van deze organisatie maar via Wim Tanis, die de berg al eerder hebben beklommen, kwam ik aanraking met de situatie van albino’s in Afrika. Het is verschrikkelijk wat deze mensen daar meemaken en ik wilde wel een steentje bijdragen om dit werk mogelijk te blijven maken”.
De beklimming van de Kilimanjaro kon dit jaar vanwege de coronacrisis niet doorgaan. Het was een tegenvaller voor Amasja. Maar ze besloot om toch iets te gaan doen deze zomer en ze koos ervoor om het Pieterpad te lopen. Eén van haar hobby’s is wandelen. Regelmatig onderneemt ze flinke wandeltochten en op het bijna 500 km lange Pieterpad kon ze zich uitleven. Amasja heeft niet alle etappes achter elkaar gelopen. “Van Pieterburen naar Sleen had ik al eerder gewandeld. Ik ben nu in Zuidlaren gestart waardoor ik een gedeelte voor de 2de keer liep maar de eerst 50 km dit keer heb overgeslagen. En nu de resterende 450 km naar de Pietersberg bij Maastricht heb gewandeld”.
Het Pieterpad is een wandelroute die loopt langs de oostgrens van Nederland, van het Groningse Pieterburen naar de Limburgse Pietersberg.
Overnachten
Amasja vertrok vanuit Zuidlaren met haar tentje op haar rug richting het zuiden. “In het routeboekje staan wat overnachtingsadressen. Ik heb hier niet zoveel gebruik van gemaakt. Meestal sliep ik op een camping of ik kon onderweg bij mensen mijn tentje in de tuin opzetten”. Ze vertelt dat het een prachtige tocht is geweest. Onderweg was er genoeg te genieten van het vele – en natuurlijk gevarieerde – natuurschoon. Maar ze was natuurlijk niet alleen. “Op delen van het wandelpad was het echt druk want vanwege de coronacrisis bleven veel mensen in eigen land en het Pieterpad is heel populair”. Op sommige dagen liep Amasja, uit praktische overwegingen, meerdere etappes per dag want er zaten ook hele korte etappes tussen. Uiteindelijk heeft ze twintig dagen over deze tocht gedaan. “Ik was blij dat mijn ouders me op de Pietersberg op kwamen halen want van daaruit is het nog een behoorlijk eind lopen naar het station van Maastricht”.
Amasja hoopt dat volgend jaar de omstandigheden zodanig zijn veranderd dat er weer een tocht naar de top van de Kilimanjaro plaats kan hebben. Zoals het er nu voorstaat zal zij dan zeker van de partij zijn.
Sponsoring
Het was aanvankelijk niet de bedoeling dat haar Pieterpadwandeltocht een sponsortocht zou zijn. Maar terwijl ze onderweg was startten haar ouders een sponsoractie via Facebook en dat heeft een mooi bedrag opgeleverd voor de Josephat Torner Foundation.
Wie als nog - achteraf – Amasja wil sponsoren, kan dit doen door een berichtje te sturen naar 0655343227 met het bedrag dat u zou willen sponsoren. U krijgt hierna een tikkie toegestuurd waar mee u het bedrag kunt overmaken.
