Column: Wasmachine

Ik rijd al enige dagen met een loodzware wasmachine achter in de auto. Mijn schoonzoon, op doorreis, heeft mij geholpen het apparaat met veel moeite in te laden. In mijn eentje het uitladen zal mij nooit lukken. De verroeste machine stond al sinds mensenheugenis in de schuur van ons oude boerderijtje in de Bourgogne en moest nu maar eens weg. Op naar de decheterie (vuilstort) dus. Ik heb tenslotte een pasje en ongetwijfeld is daar iemand die mij assisteert. De afstanden zijn hier flink: de bakker 8 kilometer, de supermarkt 11, de decheterie 18. Maar goed, je moet wat over hebben voor je rust.

Donderdag 13 augustus. Onder een blauwe hemel bij 34 graden rijd ik naar de stort in Sichamps. Op het dashboard kan je een eitje bakken. Bij de stort staan er nog een paar auto’s voor me. Even wachten, om 14.00 uur gaat het hek open. Ja, daar komt iemand uit een loods aangesloft. In plaats van het hek te openen, hangt hij een bord aan het hek ‘fermé à cause de la grande chaleur’ (vanwege de grote hitte gesloten). Een enkele Fransman hoor ik vanachter zijn mondkapje “Merde!” roepen, maar iedereen gaat in zijn achteruit gedwee terug. Geen enkele discussie. Zou je in Goeree eens moeten doen.

Gelukkig is de stort ook op zaterdag open en dan ’s ochtends van 9:00 tot 12:00 uur. Wederom een bloedhete dag. Geen wolkje te zien. Een strakblauwe hemel. Zo blauw als de mantel van Maria in het prachtige romaanse kerkje tegenover de bakkerij. Nou, dat valt mee: ik ben om 8:40 uur al bij het hek en zal dus als eerste naar binnen mogen. Verder is er nog niemand. Om 9:15 uur nog niet. Vreemd, maar ook de timmerman die voor ons wel eens een klusje doet, is altijd te laat. Om 9:20 uur tikt er iemand op mijn raam. “Assomption de Marie”, klinkt het vanachter een mondkapje en de man wijst naar boven. Ik kijk ook naar boven, maar zie niets. Spraakverwarring. ‘Assomption’ zit niet in mijn woordenschat. Na enige nadere uitleg snap ik het: Mariahemelvaart! Nou, die stond niet op mijn calvinistische kalender. Maar weer terug naar Ourouër. Volgende week nog maar een proberen: de stort is ijs en weder dienende de 20e weer open. Ik zal die machine toch ooit wel kwijtraken.

André Kastelein