‘Duurzame’ energie

Energie staat zeer in de belangstelling en er wordt dan ook veel over geschreven. Helaas dikwijls heel verwarrend. In de teksten wordt veel en meestal onterecht het word "duurzaam" en de daarvan afgeleiden woorden gebruikt. In de brochure "Regionale Energie Strategie" (R.E.S) 99 maal.

Zo staat er 18 maal 'duurzame energie'. Duidelijk een pleonasme. Energie is al blijvend, of zoals Van Dale het kernachtig omschrijft, 'weinig vergankelijk', dus overbodig dat te vermelden.

De Eerste Hoofdwet van de thermodynamica zegt dan ook: "Energie kan niet verloren gaan, of uit het niets ontstaan". Deze wet staat bekend als de "Wet van behoud van energie". Zij die er over schrijven, zouden dat toch moeten weten. Fossiele brandstoffen, zoals aardgas, koolwaterstoffen (olie) en steenkool zijn energiedragers, diep in de bodem opgeslagen. Miljoenen jaren geleden gevormd door groei van bomen en planten. Door enorme erupties en aardverschuivingen, soms diep onder de aardoppervlakte verdwenen. Hierdoor werd het CO2-gehalte in het milieu sterk verlaagd en werd de aarde leefbaar. Men noemt die fossiele brandstoffen dan ook "energiedragers".

Nu zijn we in een versneld tempo, door bevolkingsgroei en grotere welvaart, bezig deze fossiele energiedragers weer om te zetten in warmte (energie) en de leefomgeving (klimaat) te verpesten. Buiten de warmte die daarbij vrij komt, waar weinig over wordt gesproken, blijkt ook de toename daarbij van CO2 op zich ook al oorzaak is van temperatuurstijging, al wordt dat door velen ontkend.

Drastische maatregelen zijn nodig om de temperatuurstijging te stoppen. En als je dat echt wilt, begin dan met de meest vervuilende brandstof, steenkool en niet met de gunstigste, aardgas. Had de overheid maar geluisterd naar de wetenschap, zoals met de corona-uitbraak. Nu staan we nog steeds bovenaan in het lijstje van meest vervuilende landen in Europa. Nederland koos, om politieke redenen, voor de vermindering van het aardgasverbruik, de minst vervuilende fossiele brandstof.

Kolencentrales hebben een stookrendement van ca. 40% bij vollast. dat betekent dat bij elke kWh, netto opgebracht, anderhalve kWh (de 60%) direct al verloren gaat en als warmte en via koelwater en koellucht in het milieu verdwijnt. Helaas zal ook het kWh, die men nuttig gebruikt, bv. voor verwarming, uiteindelijk in het milieu verdwijnen. Per kWh nuttig opgewekte energie, warmte, komt er 2,5 maal zo veel warmte vrij en daarbij ook nog veel CO2 dat als een warme deken werkt. Met aardgas, in de moderne gasboilers, haal je een stookrendement van meer dan 90% en een veel lagere CO2 uitstoot.

De politiek, hier op het eiland en de huidige regering, wil graag de proef om Stad van het aardgas te halen. Ik schreef er al eerder over, zie: http://minderco2ok.nl/H2_stad.html. Het grote enthousiasme van de inwoners is dan ook moeilijk te begrijpen. Waarom gedraald en is men dan nog niet begonnen met isoleren en nog meer isoleren, het meest effectief om het energieverbruik te beperken. Dat is volgens de WoonWijzerWinkel, ondersteund door overheid en gemeente, veruit de beste manier om energieverbruik te verminderen. Het verlaagt al direct de energierekening. De productie van waterstof zal zeker de eerste 20 jaar nog direct of indirect CO2-uitstoot veroorzaken (zie eerder genoemd stuk op internet).

Er worden vele miljoenen uitgegeven aan subsidie voor zonnepanelen die veel energie leveren in perioden dat er weinig vraag naar is, dus een lage marktwaarde hebben. Windmolens worden soms stilgezet vanwege het te grote energieaanbod. Zo was tweede paasdag dit jaar de 'spotprijs' van elektrische energie de volle dag negatief, dus betalen om het kwijt te raken. Commerciƫle energie bedrijven werken met vaste afname-contracten. Het voordeel van zonnepanelen voor particulieren is de gunstige salderingsregeling, goedkope teruggeleverde stroom die ingewisseld wordt tegen CO2 belaste stroom. Het is de verwachting dat in 2022 de regeling gaat veranderen. Denk daaraan, zeker als je zonnepanelen gaat huren! Zo kort voor de verkiezingen wordt daar niet over gesproken.

H. Muller
Middelharnis