Afbeelding

Thijs Felsbourg wil graag een freerunpark op het eiland

"Bij freerunnen kun je veel zelf verzinnen"

OUDDORP – Het woordenboek omschrijft sport als ‘allerlei lichamelijke oefeningen en ontspanning waarbij vaardigheid, kracht en inzicht vereist worden’. Op het eiland zijn er daarvoor heel wat mogelijkheden, zowel in groepsverband als ook individueel. Sommige jongeren zijn bijzonder goed in hun tak van sport en Eilanden-Nieuws vroeg hen naar hun verhaal. In de derde aflevering Thijs Felsbourg (11), een enthousiast freerun-talentje.

Door Erwin Guijt

Thijs Felsbourg zit in groep 8 en heeft één grote hobby: freerunnen. Een hele tijd terug kwam vanuit school een folder met allemaal sporten. Mede op advies van zijn moeder bekeek Thijs de folder en hij besloot freerunnen te gaan proberen. De proefles beviel erg goed en hij ging op les. Na een jaar stopte de lessen omdat de gymzaal bezet was. Maar Thijs bleef, alleen of met vrienden, doorgaan. Vanaf vorig jaar worden er weer lessen gegeven in Stellendam en doet hij daar aan mee.

Hoge muur

Maar wat is freerunnen precies? “Het is een sport voor buiten, en je kunt het eigenlijk overal doen. Je legt op een zo mooi mogelijke manier een parcours af van A naar B, waarbij je gebruik maakt van obstakels die je tegenkomt. Je gaat bijvoorbeeld met mooie sprongen en salto’s over muren en hekjes heen. Het leuke ervan vind ik dat je zelf kunt bepalen wat je doet. Ik zat ook even op tennis, maar daar sta je allebei aan een kant van het net en moet je een bal overslaan. Bij freerunnen kun je veel zelf verzinnen en op je eigen niveau doen."

Daarbij geldt: oefening baart kunst. Thijs oefent veel op de back-flip, vanuit stilstand een achterwaartse salto maken. “Ik ben niet heel erg groot, maar je moet wel een hele draai maken in de lucht en weer op je voeten landen. Dan is het makkelijker als je wat korter bent. Maar als je bijvoorbeeld op een hoge muur probeert te klimmen, is het juist weer moeilijker. Dus m’n lengte heeft voordelen maar ook nadelen."

Slingeren

De favoriete sprong van de freerunner is de side-flip. “Zal ik hem even laten zien?" De telefoon wordt op een handig plekje neergezet zodat het goed te zien is hoe hij over zijn zij springt en weer op de voeten landt. Om het af te maken maakt hij daarna maar meteen een salto achteruit. “Hoe meer je oefent, hoe makkelijker je dingen doet en hoe mooier het wordt.’’ Daarom oefent hij wel eens in trampolineparken en bezoekt hij regelmatig een freerunpark.

Dat brengt hem bij het volgende. “In Nederland zijn er heel veel voetbalvelden, maar heel weinig freerunparken. Ook op het eiland is er geen. En in Ouddorp ken ik nu alle plekjes wel om te oefenen. Ik zou het best graag een freerunpark op het eiland willen hebben." Hoe ziet dat er dan uit? “Allerlei obstakels, dus stenen muurtjes, betonnen blokken en stangen waar je aan kunt slingeren. “In Hoogvliet is een hele grote, met zandvlaktes om zachter te landen."

Handtekening

Een voordeel van een freerunpark is volgens Thijs dat je andere freerunners tegenkomt waarvan je kunt leren. Sowieso zijn er best wat freerunners op het eiland, en die kennen elkaar veelal ook. “Het leuke is dat er eigenlijk geen concurrentie is. We doen vooral veel samen en dat is heel leuk, je leert van elkaar. Voetbal is tégen elkaar, dit is mét elkaar.’’ Dan schiet hem nog wat te binnen: “Behalve de wedstrijden natuurlijk."

De beste vriend van de Ouddorper woont in Middelharnis. Daarmee gaat hij vaak samen op pad naar nieuwe plekjes om te oefenen, spots genoemd. “Dan gaan we fietsen tot we een leuke plek tegenkomen. Als je ergens nog nooit geweest bent, kun je daar allerlei nieuwe dingen proberen." Over nieuwe dingen gesproken: hij heeft wel eens gymles gegeven over freerunnen aan groep 3 van zijn school. “Later kwam ik iemand daarvan tegen en die vroeg toen om mijn handtekening, haha!"

Speed & style

Als freerunner heeft Thijs inmiddels al met een paar kleine wedstrijden meegedaan, en één grote wedstrijd in Friesland. “Dat was in een grote gymzaal in de buurt van Leeuwarden. Die staat helemaal vol met stangen en blokken, en zelfs een oude auto. Je had twee wedstrijdonderdelen: speed en style. Bij de eerste gaat het om het zo snel mogelijk afleggen van een parcours, bij de tweede om een zo mooi mogelijke manier.’’ In totaal waren er vierhonderd deelnemers, in zijn leeftijdscategorie deden er 21 mee. Thijs werd vijfde. “Het is belangrijk om origineel te zijn en dingen te doen die anderen niet doen. Maar natuurlijk moet de uitvoering ook goed zijn.’’

Volgend jaar hoopt Thijs naar het gymnasium te gaan en zijn wens is dat hij dan nog tijd genoeg heeft voor het freerunnen. “Vrienden van me zijn gestopt toen ze naar de middelbare school gingen, omdat ze te veel huiswerk kregen en het te druk kregen. Ik hoop dat ik het goed kan plannen." Wedstrijden staan er voorlopig nog niet op het programma door de coronacrisis. “Dat is wel jammer. Maar het grote voordeel van freerunnen is dat je het overal kunt doen, en je hebt er eigenlijk niks voor nodig. Al zijn buigzame schoenen met goed grip en fijne kleding waar je je goed in kun bewegen wel handig." Thijs komt zijn tijd thuis dus wel door…

Afbeelding