De verklaring van geen verklaring
Patiënten verzoeken ons regelmatig om een briefje mee te geven voor de school, de werkgever, woningbouw of andere partijen. Vaak is het een verklaring waaruit moet blijken dat er bepaalde klachten zijn waardoor iemand niet mee kan doen aan een gymles, niet zou kunnen werken of niet naar school zou kunnen. Dergelijke informatie geven wij vervolgens niet mee. Wat we weleens meegeven is een ‘Verklaring van geen verklaring’, ook wel het weigeringsbriefje genoemd. De gymleraar, werkgever, huurbaas of mentor heeft namelijk geen recht op inzage in uw medische gegevens. De gegevens zijn bekend bij uw huisarts. Deze heeft een geheimhoudingsplicht. De gymleraar of woningbouwvereniging hoeft niet te weten met welke klachten u bij de huisarts bent geweest, zelfs niet of u op consult bent geweest.
Het uitgangspunt is dat een persoon waarheidsgetrouwe informatie verstrekt waar dat nodig is. Als de medische gegevens onduidelijk zijn, kan aan een arts een geneeskundige verklaring gevraagd worden. De arts die zo’n geneeskundige verklaring afgeeft moet onafhankelijk kunnen oordelen over degene waarover de keuring gaat. En de arts moet deskundig zijn op het gebied waarover in de verklaring gegevens worden verstrekt.
Een vaak voorkomende situatie is wanneer er medische gegevens aangeleverd moeten worden bij de verlenging van een rijbewijs. Uw huisarts is daarvan op de hoogte en zou de keuring in theorie goed kunnen doen. Maar als hij daarin een waardeoordeel moet verwerken kan het belang van zijn patiënt tegengesteld zijn aan de objectieve maatstaven. Het is natuurlijk lastig om objectief te blijven. Want stel dat er bij de keuring toch wat problemen blijken te zijn... maar het rijbewijs is van groot belang voor de betrokkene. Dan kan de goede vertrouwensband geschaad worden door de afkeuring. Of de huisarts wil zijn patiënt helpen mobiel te blijven en redeneert dan misschien dat alleen rijden in het dorp nog best wel verantwoord is.
Om de behandelrelatie niet te schaden is het van belang dat de dokter objectief kan kijken naar de keuringsvragen. In het geval van een rijbewijskeuring mag dat ook een collega-huisarts in een andere stad of dorp zijn, wanneer het gaat om werk loopt dit meestal via een arboarts, bij verzekeringen is er vaak een verzekeringsarts die de beoordeling doet. Soms komen er aanvullende vragen welke wel door de eigen huisarts kunnen worden ingevuld, dit gaat dan over informatie die al bekend is bij de huisarts en waarover door u toestemming werd gegeven om deze te verstrekken.
Nu we in tijden van Corona leven wordt ook door scholen, werkgevers en eventuele andere partijen soms gevraagd om een ‘Corona-verklaring’. Er wordt dan gevraagd of iemand naar school mag, aan het werk mag etc. De huisarts mag een dergelijke verklaring gewoonweg niet afgeven. Een verklaring dat een kind bekend is met hooikoorts klachten en eigenlijk altijd in deze tijd van het seizoen hoest en niest en dus geen Corona verdenking heeft is aan de ouders. En of iemand wel of niet weer aan het werk mag is duidelijk omschreven op basis van de aanwezige klachten en protocollen op het werk.
Als er toch expliciet om meer informatie wordt gevraagd kunt u uiteraard zelf een verklaring geven. Of degene die een verklaring wil hebben zorgt dat er een onafhankelijk arts (/keuringsarts) is die hierin wil beoordelen.
Wanneer er bijvoorbeeld voor verzekeringen, hypotheken, schade-adviseurs, UWV etc. toch meer informatie nodig is, zal dit gaan via een formulier waarbij expliciet om uw toestemming wordt gevraagd om bepaalde gegevens te verstrekken. Er worden dan specifieke vragen gesteld welke van belang zijn voor deze partij om premies of geschiktheid te bepalen. Het geven van deze informatie is in principe bedoeld om dubbel onderzoek te voorkomen en daarmee ook kosten en tijd te besparen. Het is van belang dat u weet welke informatie wordt verstrekt. Het gaat namelijk om uw dossier. Het is van belang dat u weet wat er met uw informatie gebeurt en wie dit in handen krijgt.
Wanneer het gaat over kleine en simpele zaken is het vaak niet zo’n probleem, maar juist bij meer precaire kwesties is een juiste afhandeling en onderlinge communicatie belangrijk. Het kan dus zo zijn dat u voor dergelijke brieven op het spreekuur wordt uitgenodigd, de informatie wordt dan met u gedeeld alvorens het wordt verstuurd.
De Verklaring van geen verklaring helpt u en ons uw gegevens te beschermen.
Huisarts Esther van der Waaij