Wit als sneeuw
In de Bijbel worden dikwijls sprekende beelden gebruikt. Neem nu het beeld in deze tekst. God belooft Israël re reinigen. Het volk is bezoedeld door tal van zonden, maar de Heere maakt het wit als sneeuw. In ons land is sneeuw een zeldzaam verschijnsel aan het worden. Maar het is trouwens een prachtig gezicht: zo'n witte wereld. Vooral als de zon het besneeuwde landschap bestraalt. Je raakt er niet op uitgekeken. Witter dan sneeuw kan bijna niet.
Nu, zó helder en zuiver wordt ons zondige leven als God onze schulden vergeeft. Daartoe is Hij van harte bereid. Hij belooft het in de tekst. 'Al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw.’ Een groot en onbegrijpelijk wonder! Zeker als we bedenken in welke omstandigheden deze woorden klinken.
Israël verkeert geestelijk in diep verval. Er is geen kennis van God. Er is wel veel godsdienst. De deur van de tempel wordt platgelopen en in het heiligdom wordt massaal geofferd en gebeden. Alleen - God walgt er van. Leer en leven dekken elkaar niet. Er vindt ontzaglijk veel onrecht plaats. Israël heeft vuile handen. De zwakken in de samenleving zoals weduwen en wezen worden onderdrukt. En al dat offeren en bidden is één grote schijnvertoning.
In Jesaja 1 roept de Heere Zijn volk tot bekering. Hij nodigt ook om te komen. De deur staat dus open! Dat is eigenlijk het hele evangelie: een open deur voor schuldige mensen. Maar God weet te reinigen. Zelfs als onze zonden als scharlaken zijn. Het gaat om een sterke kleurstof die praktisch niet te verwijderen is, te vergelijken met ingedroogde verfvlekken in een kledingstuk. Die krijg je niet weg. Met onze zonden is het niet anders. Ons leven zit onder de vlekken. Grote vlekken, kleine vlekken. Dingen uit het verleden die we niet kunnen vergeten, en die ook niet meer ongedaan te maken zijn. Het is gebeurd! Daardoor voelen we ons vuil en schuldig. We krijgen zelf ons leven niet gereinigd! Als je zelf gaat poetsen maak je het alleen maar erger. Net als die jongen die tijdens het spelen is gevallen en een vlek op zijn broek beeft. Hij wil het voor zijn moeder niet weten en probeert de vlek zelf weg re halen. Maar met al zijn geboen wordt het alleen maar erger.
Zo is het ook als wij zelf ons leven willen zuiveren. Door beter te leven bijvoorbeeld. Door meer ernst te maken met het geloof en met God. Maar zolang we het van ons eigen initiatief verwachten wordt het een hopeloze mislukking. Tot innerlijke vrede komt het niet. Buiten de genade van Christus om komen we geen stap dichter bij God. Het mag gelukkig anders. Al waren uw zonden rood als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw. Dat is het wonder van Gods vergevende liefde. Dat heeft iemand als David ervaren. Als God hem wast, zal hij witter zijn dan sneeuw die vers op de aarde valt, zo belijdt hij in psalm 51. Het is bijna te mooi om waar te zijn. Vandaar dat velen moeite hebben om dit beloftewoord te geloven. Vooral als er het nodige in je leven is misgegaan. Dan vind je het al gauw goedkoop om in de vergeving der zonden te geloven.
En toch: wit als sneeuw. Is dat inderdaad goedkoop? Nee. Het is alleen mogelijk omdat er een kruis op Golgotha heeft gestaan. Jezus Christus heeft Zijn leven gegeven. Heel de schuld van Zijn Kerk is op Hem gelegd. En nu mogen we ruilen met Hem. Zijn uw zonden als scharlaken? Geef ze aan Hem. Dan krijgt u er Zijn gerechtigheid voor terug. Door Zijn bloed wordt u gereinigd. God ziet u aan in Hem. En in Hem bent u wit als sneeuw. Wat een bevrijdend evangelie. Dit wonder krijgen we nooit klein. Het wordt alleen maar groter naarmate we er meer uit leven. Als er buiten sneeuw ligt, dan mag u aan dit woord uit de Bijbel denken. Sneeuw is als het ware een zichtbare prediking van het evangelie.