Familie Breen in Suriname
Hoe is momenteel de situatie in Suriname?
“Op dit moment (6 april) zijn er nog steeds tien coronabesmettingen, waarvan één persoon inmiddels overleden. In vergelijking met Nederland is dit nog zeer weinig. Toen de eerste besmettingen een feit waren, zat de schrik er goed in hier in Suriname. Scholen gingen dicht, winkels sloten massaal hun deuren, van de ene op de andere dag geen file’s meer in de straten van Paramaribo, geen kerkdiensten meer of andere samenkomsten. Iedereen wachtte in spanning af hoe het verder zou ontwikkelen, niemand wist goed welke kant het op zou gaan. Maar nu het al lange tijd niet boven de tien besmette personen komt, zie je toch weer meer beweging komen op straat, al blijven veel winkels nog dicht. Juist omdat de winkels dicht blijven zie je nu overal verkoop stalletjes komen variërend van een tafeltje met een zeiltje erboven, tot auto’s die vanuit hun kofferbak verkopen.
Oplopende spanningen
Corona kwam op het moment dat de spanningen in Suriname aan het oplopen waren rondom de aankomende verkiezingen. Elke week werden er wel massa-meetings georganiseerd, zoals ze dat hier noemen. De meest bizarre stunten werden uitgehaald om maar stemmen te winnen. De koers van de Surinaamse dollar t.o.v. de euro en de USD steeg de pan uit als gevolg van alle spanningen in het land. Zeker voor de lokale bevolking zorgde dit voor steeds meer problemen. Boodschappen werden steeds duurder, maar lonen stijgen niet of amper. Veel Surinamers hebben 2 of 3 baantjes nodig om het hoofd boven water te houden. En toen kwam Corona... Over de verkiezingen, en stijgende koersen wordt nu niet zo veel meer gesproken, gelukkig maar. Corona wordt erg serieus genomen. Maar, het is zeker, dat als corona z’n invloed gaat verliezen, hoe lang dat ook nog zal duren, de verkiezingsonrust en alles daaromheen in alle hevigheid terug zal keren. En dan in een situatie waarin, mede door corona, het land economisch nog verder is weggegleden. Voorspoed en rust voor de Surinamers is voorlopig nog niet in zicht, althans niet voor wat betreft de aardse zaken.
Hebben jullie persoonlijk last van het coronavirus?
Gelukkig zijn we als gezin gezond, en hebben tot nu toe geen last van ziekte. Ook weten we niet van coronabesmettingen bij bekenden van ons. Net voor de corona, ging er een golf van ‘Dengé’ (knokkelkoorts) door de stad. Dengé heeft de verschijnselen van een zeer hevige en lange griep en wordt door een bepaalde mug overgedragen. Een aantal klasgenootjes van de jongens, en vrienden van ons waren hierdoor geveld. We zijn dankbaar dat we ook daarvoor beschermd zijn gebleven.
Wat voor invloed heeft dit op het dagelijks leven?
Ook ons leven is totaal anders geworden na de corona-uitbraak. Scholen zijn gesloten, dus de kinderen zijn thuis. Omdat onze jongens op een Nederlands georiënteerde school zitten krijgen ze gelukkig wel online-lessen toegestuurd waardoor ze toch een daginvulling hebben. We doen ons best om de jongens door de lessen heen te manoeuvreren. De lokale scholen echter doen tot nu toe niets aan thuisonderwijs. Voor zoveel kinderen staat letterlijk het schooljaar stil, met alle gevolgen van dien. Niet alleen leerachterstanden, maar ook thuissituaties die verre van stabiel zijn, komen vooral nu onder grote spanning te staan. Verder is het echt zoeken geweest naar de dagelijkse boodschappen. Zeker in het begin toen alle winkels massaal dicht gingen. Nu gaan er weer steeds meer open, en gaat het weer beter.
MAF
Ook het werk bij MAF is zeer beperkt geworden. We zijn alleen nog operationeel voor medische vluchten. Dit gaat altijd door, want het is niet zo, dat nu Corona er is, er geen andere zieken meer zijn, of dat er geen ongelukken meer gebeuren in het binnenland. Afgelopen week alleen al hebben we 7 medische evacuaties gevlogen. Gelukkig kan dit werk nog doorgaan. We werken nu in twee teams om de groep zo klein mogelijk te houden voor risico vermindering. De ene dag dus op het werk, en de andere dag werk ik (Sjaak) thuis. Verder zijn we veel thuis, en gaan we alleen de straat op als het echt nodig is.
Andere zaken zijn weer niet vreemd voor ons, zo is ons contact met het thuisfront inmiddels al ruim een jaar van achter het scherm, en vieren we verjaardagen voornamelijk met ons gezin. En het even niet aan kunnen wippen bij familie daar zijn we inmiddels aardig aan gewend. Al is de reden waarom het nu niet kan in Nederland natuurlijk totaal anders.
Wat zijn de uitdagingen voor jullie?
Toch wel de boodschappen binnenhalen voor een nog redelijke prijs. Zoals eerder gezegd gaan er gelukkig weer wat meer winkels open, zodat we weer wat meer mogelijkheden krijgen. Ook kunnen we langs de straat voor groente en fruit terecht. Zo hadden we deze week sinds een lange tijd weer aardappelen!
Het is waarschijnlijk heel spannend om de berichten (ook van familie) vanuit Nederland te volgen? Zijn de contacten met de MAF en de familie nu intensiever?
Inderdaad is dit best spannend. We zien elke dag de cijfers van het aantal besmettingen, sterfgevallen en ic-opnames omhoogschieten. Daarbij ook de berichten natuurlijk over Flakkee, dat het daar ook erg hard gaat. We zitten dan toch op afstand, en ervaren niet precies hoe het er daar aan toe gaat. Het voelt ook een beetje als ‘andersom’, wij zitten nu in het nog relatief coronaveilig Suriname, en in Nederland is het erg heftig! Zeker volgen we intensiever het nieuws, en sturen we wat vaker berichten over en weer en bellen we vaker. Ook met MAF-Nederland onderhouden we nauw contact over de situatie. Op dit moment zien we nog geen reden voor terugkeer. Vooral gezien de functie van MAF juist in dit soort tijden. Inmiddels vliegt MAF 55 jaar in Suriname, en in die tijd is MAF er altijd geweest voor de inheemse gemeenschap. Ook tijdens de binnenlandse oorlog toen alle andere maatschappijen hun vliegtuigen aan de grond hielden, vloog MAF door als life-liner naar het binnenland vooral voor medische hulp en voedselverspreiding. Dat zit er diep in bij de deze mensen, en dit uit zich nog altijd met respect richting de MAF. We geloven nog steeds dat God een bedoeling heeft met MAF in Suriname gezien alle ontwikkelingen binnen de organisatie de laatste tijd. Dat wil niet zeggen dat we voor alles bespaard zullen blijven! Ook in de binnenlandse oorlog is er een vliegtuig en piloot van MAF gekaapt, en werd de piloot gedwongen een strijder op te leiden als vlieger. Dit eindigde in een crash met het vliegtuig, maar God heeft ook daar wonderlijk uitkomst gegeven! Hij bespaarde niet voor, maar wel door de moeilijke omstandigheden en het liep uit op Gods eer.
Wat zijn de maatregelen die de overheid neemt t.a.v. het voorkomen van besmetting met het virus?
De overheid heeft heel resoluut gereageerd toen Corona steeds dichterbij kwam. Vooral is er gekeken naar de ontwikkelingen in Nederland en Amerika. Er gaan namelijk dagelijks ontzettend veel mensen over en weer van Suriname naar Nederland en andersom, en dat zelfde geldt naar Amerika. Het vliegverkeer is direct helemaal plat gelegd, scholen werden gesloten, alle samenkomsten met meer dan 10 personen zijn verboden. En natuurlijk de bekende hygiene voorschriften die overal inmiddels bekend zijn. Verder is er een avondklok ingesteld, tussen 20.00u en 06.00uur mag er niemand op straat zijn. Vanwege het warme klimaat komen veel mensen in de avond naar buiten, en komen vooral op straat in groepen samen. Dit wordt door de avondklok nu voorkomen en er wordt streng gehandhaafd door de overheid.
Tot slot:
We zitten in een wereldwijde crisis met ongekende omvang. En welke andere crisissen nog hieruit gaan ontstaan kunnen we nu alleen nog maar deels inschatten, of zien we zelfs helemaal nog niet. Maar duidelijk is toch wel geworden dat we als mens tot ontzettend veel in staat zijn, maar dat we tegelijkertijd niets te zeggen hebben, en niets anders kunnen dan zo goed mogelijk reageren op wat zich voordoet. Wat voorheen zo gewoon was, wordt bijzonder en zelfs een wonder! Waardering voor de kleine dingen, iets wat kwijt was hebben we terug gekregen! Wat zou het prachtig zijn als we dat met elkaar vast kunnen houden. Veel wordt er vanuit geestelijk oogpunt over de crisis geschreven, gesproken en gepubliceerd, maar soms is het tijd om stil te zijn.., gewoon stil! Uit respect voor de overledenen, nabestaanden, de zieken, en mensen die met gevaar voor hun eigen gezondheid zich uiterst inspannen. En zeker, het heeft ons wat te zeggen, heel veel zelfs. Maar als je stil bent kun je beter horen, en luisteren, en waarschijnlijk ook beter begrijpen! Stil ook, met respect voor God die dwars door elke crisis Zijn hand uitstrekt en een plaats biedt om te schuilen met al je pijn, verdriet, en angst!
Waar geliefden misschien onbereikbaar zijn geworden, daar is God als liefdevolle Vader nog steeds altijd dichtbij, en Hij wacht....
In de benauwdheid zal Ik bij hem zijn! (ps 91: 15b)
Hartelijke groet uit Suriname en Gods zegen gewenst!”
Sjaak & Paulina
Jesse, Lucas en Ezra Breen
