Eenzaamheid
De huidige coronacrisis maakt veel los. Mensen worden ziek. Sommigen overlijden. Er zijn ingrijpende verhalen in de krant te lezen. Ook heeft het grote gevolgen voor het maatschappelijke en economische leven. Hoe het allemaal zal uitpakken zullen we in de toekomst merken.
Soms moet ik denken aan 1945. Toen lag heel Europa in puin en enkele jaren later begon de grote economische opleving. Dingen kunnen dus snel anders worden. Maar terug naar de huidige situatie. Voor veel mensen zijn de huidige omstandigheden heel erg moeilijk. We kunnen denken aan de werkers in de zorg. We kunnen denken aan gezinnen en families waar mensen overleden zijn. We kunnen ook denken aan de mensen die ziek zijn geworden en die op de IC verblijven. Wat een roepstemmen en wat een schokkende zaken allemaal. We zijn er allemaal door geraakt. Graag wil ik nog een element benoemen. Eenzaamheid is iets dat heel erg kan toeslaan in de huidige situatie.
In de eerste plaats denk ik daarbij aan onze ouderen. Het is niet goed om de deur uit te gaan. Ook is het ontvangen van bezoek af te raden. Bovendien zal de huidige situatie nog wel even voortduren. De komende weken blijven de maatregelen van kracht en is afstand houden van elkaar belangrijk. Voor ouderen klemt dit te meer omdat ze meer vatbaar zijn voor het virus. Kortom, voor veel ouderen is het een moeilijke tijd waarin de eenzaamheid en het gevoel van verlatenheid erg kan opspelen. Het is gelukkig dat we telefoon en computer hebben maar niets gaat er boven persoonlijk contact en het gesprek met een ander. En dat is dus moeilijk. Wat kunnen gevoelens van eenzaamheid onze stemming bepalen. We worden er misschien ook moedeloos onder. Dan is het belangrijk dat we uitzicht hebben. Ik weet wel dat we dingen niet zomaar van ons af kunnen zetten. Maar het is toch goed om bij eenzame gevoelens andere dingen te gaan doen. We kunnen proberen een boek te gaan lezen. We kunnen ook eens wat meer naar onze tuin gaan kijken. En we kunnen ook dingen gaan doen waar we normaal misschien niet zo makkelijk toe komen. Het koken van eten is misschien iets wat we nog nooit hebben gedaan. Via internet zijn er allerlei recepten voor dingen beschikbaar. Het geeft wat om handen en dat kan het gevoel van eenzaamheid verminderen. Het belangrijkste echter is dat we een binnenkamer hebben. Daar mogen we onze nood neerleggen bij God. Hij immers ziet de moeite en het verdriet opdat we het in Zijn hand geven. Laten we nood bij de Heere leggen. En ook van Hem antwoord verwachten. Wie weet wil de Heere wel op heel eenvoudige wijze in onze persoonlijke nood voorzien.
Maar laat ik nog eens iets noemen. Door de huidige omstandigheden kunnen ook dingen weer heel diep gaan leven. Er kan best een grote slag in ons leven zijn gevallen. Misschien moeten we alleen door het leven. Misschien hebben we reeds meerdermalen op de begraafplaats gestaan. We kunnen aan de doden denken, maar we kunnen niets meer met hen delen. De band tussen de levenden en de doden is doorgesneden. En dat wordt in deze tijd van eenzaamheid en alleen zijn meer en meer gevoeld. Er kunnen oude wonden weer opengaan. We kunnen meer voelen dat we de vragen en moeiten niet meer met onze dierbaren kunnen delen. Een mens is een sociaal wezen. En wat is het goed en wat kan het verlichting geven als je dingen met elkaar kunt bespreken. Dan helpen we elkaar door luisteren en corrigeren door een moeilijke tijd. Als dan geliefden ontbreken dan voelt het als het ware weer opnieuw hoe diep en hoe schrijnend sommige dingen zijn. De huidige crisis geeft veel te denken. Misschien worden we ons meer bewust van de eeuwigheid. Dat zou geen verkeerde vrucht zijn. Het kan ons brengen bij Hem die het eeuwige leven is.