Frans Weller:
Van Afrika naar Colombia
De uit Nieuwe-Tonge afkomstige Frans Weller vertrok een tijdje terug naar Colombia waar hij werkt onder jongeren. Hieronder een bericht van Frans:
"Het was een bijzondere weg om van Afrika uiteindelijk in Colombia aan te komen, maar inmiddels woon en werk ik alweer meer dan twee maanden in Bogotá. Via deze weg wil ik jullie laten kennismaken met Colombia, het leven in Bogotá en het prachtige project waaraan ik mag meewerken.
Om te beginnen wil ik iets vertellen over mijn werk. De organisatie waar ik mij bij aan heb gesloten heeft verschillende projecten, maar op dit moment werk ik voornamelijk op Cueva. Cueva is een groep jongeren die een zeer heftig verleden hebben gehad en nu met de gevolgen hiervan kampen. De jongeren uit Cueva komen van straat of uit kindertehuizen.
Hard straatleven
Het straatleven in Bogotá is hard. Kinderen komen meestal op straat omdat hun ouders niet meer leven. Men geeft niet om straatkinderen. Er wordt hen geen hulp geboden. Geen geld voor hen vrijgemaakt voor nieuwe kansen. Schrijnend om te zien, dat overal in deze wereld kinderen leven die geen enkele kans hebben op een beter leven. Als je hier even over nadenkt, huilt je hart en voel je een machteloze pijn.
De kindertehuizen zijn hier enorm groot, 200 kinderen zijn geen bijzonderheid.
Alle Cueva jongeren komen uit trieste situaties. Geen ouders meer, geweld en mishandeling, drugs, geen eten en geen dak boven hun hoofd. De lokale kerken wijzen ons op deze kinderen/jongeren. Vaak worden er pleeggezinnen gevonden, dat is niet zoals in Nederland, maar meer om de nacht door te brengen. Begin december zijn er helaas een aantal kinderen weer op straat gezet door hun pleeggezin.
Verdrietig verleden
Al deze jongeren hebben stuk voor stuk een verleden waar je alleen maar verdrietig om kunt worden. Allemaal tobben en struikelen ze iedere dag weer over de gevolgen hiervan.
In Cueva worden ze opgevangen. Ze krijgen sociale zorg, begeleiding en bezigheidstherapie. Hun vertrouwen winnen is niet zo maar iets. Iedere dag zijn er gesprekken, soms gepland, meestal zomaar tussen het werk door. We knappen nu het Cueva-buurthuis op en de tuin moet bijgehouden worden. Mede dankzij mijn ervaring met het werk op de farm in Kenia, ga ik een nieuw traject opstellen. Dit traject moet jongeren de mogelijkheid geven ervaring op te doen met tuinierwerkzaamheden. Om hen zo de kans te bieden een baan te vinden in tuinwerk. Daarnaast knappen we de raamkozijnen op en verven en beitsen erop los. Tijdens deze werkzaamheden kom je vaak tot een gesprek. Langzaam maar zeker kom je erachter wat hun problemen, angsten en onzekerheden zijn. Dit zijn er veel. Heel veel. Maar dankzij deze gesprekjes kunnen we hen beter begeleiden, leren hoe ze in een supermarkt iets kunnen kopen, hoe ze structuur in hun leven kunnen aanbrengen en leren hoe ze kunnen omgaan met hun verleden.
Maar het belangrijkste voor hen is LIEFDE. Dat ze weten, ondanks ze vrijwel allemaal geen liefde hebben gekend, dat wij om hen geven, van hen houden, hen willen bijstaan op weg naar de toekomst. Dat ze mogen weten dat er met kerst lang geleden een kindje in de kribbe lag, in een stal in Bethlehem. Een kindje genaamd Jezus. Op de wereld gekomen óók voor de Cueva kids. Een gift van God, ook voor hen".
Wie meer over het werk van Frans in Colombia wil weten kan terecht op zijn website: www.hadassaimani.com