Stellendammer Gert Kievit viert 100e verjaardag
STELLENDAM – Honderd jaar geleden werd hij geboren, in Stellendam. Hij groeide hier op, had er een flink gezin en een eigen landbouwbedrijfje, maakte er de oorlogsjaren en de watersnoodramp mee, bekleedde bestuursfuncties bij een aantal plaatselijke verenigingen, en hij woont er nu nog, nog steeds zelfstandig: de heer G(ert) Kievit. Ter gelegenheid van zijn 100e verjaardag, vorige week donderdag, bracht locoburgemeester Frans Tollenaar van de gemeente Goedereede hem 's morgens een felicitatiebezoek.
Door Hans Villerius
"Je voelt 't wel hoor, dat je 100 bent. Maar ja, wat wil je?" Nuchter geeft hij aan dat er niet aan lichamelijke ongemakken te ontkomen valt, als het je gegeven wordt deze leeftijd te bereiken. Anderzijds weet hij zich gezegend met een "sterk gestel" en een gezondheid die nog steeds goed te noemen is. Goed, het lopen gaat niet meer zo makkelijk als vroeger, maar vorig jaar reed hij nog steeds met z'n auto door de polder. "En toen ik tachtig was sprong ik zo nog over een paar afrasteringsdraden heen hoor". Zulke dingen zijn wel voorbij. Maar een dokter heeft hij z'n leven lang nauwelijks nodig gehad. Ooit is hij aan z'n maag geopereerd, maar verder had de huisarts niet eens een patiëntenkaart van hem in z'n kaartenbak. En Kievit weet zich gelukkig met een nog kraakheldere geest, van waaruit hij vele verhalen weet op te halen van tal van gebeurtenissen die hij gedurende z'n lange leven heeft meegemaakt. Gedetailleerd en boeiend weet hij het allemaal nog te verhalen.
Ingrijpende gebeurtenissen
Natuurlijk behoren daar de gebeurtenissen bij tijdens de Tweede Wereldoorlog. Kievit was niet al te bang uitgevallen en durfde in de oorlog wel eens wat dingen te doen waar hij geheid de bezetter mee tegen zich in het harnas joeg. Tot twee maal toe fietsen weghalen uit een schuur, even buiten Stellendam, waar er talloze waren opgeslagen, maar waar wel een schildwacht omzeild moest worden. Of de Duitsers hout ontfutselen uit een bunker, en vlakbij huis op een patrouille stuiten. Kievit weet nog als de dag van gisteren hoe hem, toen hij op verhoor moest komen, met een gummiknuppel de bril van z'n hoofd werd geslagen. En ook hoe hij, samen met z'n maat, uit gevangenschap ontsnapte, toen ze hiervoor naar een kazerne in Kampen waren overgebracht.
Daarna de gebeurtenissen tijdens de Watersnoodramp. Hoe hij 's nachts werd wakker gemaakt omdat één van de polders vol aan 't lopen was. In het holst van de nacht trok hij er met de fiets op uit om poolshoogte te nemen. "Zo'n massa water had ik nog nooit gezien", herinnert Kievit zich. Thuis gekomen heeft hij meteen z'n kinderen gewekt. Zijn vrouw lag in het ziekenhuis omdat ze enkele dagen ervoor van een tweeling bevallen was. Samen met z'n oudste zoon heeft hij van het vee dat bij hem in de stal stond de touwen losgesneden waarmee ze vaststonden, de schuurdeuren opengezet zodat ze naar buiten konden, maar geen van de dieren maakte aanstalten. Inmiddels liep hij zelf al tot z'n borst in het water en wist hij nog een veilig heenkomen te vinden op een berg hooi in de schuur. Het gezin is gespaard gebleven, maar z'n vee is voor z'n ogen in het water omgekomen.
Landbouw
Kievit is altijd in de landbouw werkzaam geweest. Als jongen al toen hij van de lagere school kwam. Eigenlijk was hij liever gaan varen, vertelt hij, maar hij moest naar 't land. Als boerenknecht heeft hij van begin af keihard aangepakt. "Daardoor had ik al op m'n zestiende 't volle loon". Later, zo rond z'n huwelijksjaren, begon hij een eigen landbouwbedrijf. "Niet groot hoor, maar groot genoeg om van rond te komen". Hij verhandelde veel bloembollen, gladiolen, maar verbouwde ook andere producten als aardappelen en tarwe. Het was voor de kinderen, toen ze nog thuis woonden, altijd flink aanpakken in het bedrijf van vader. Twee zoons hebben de onderneming overgenomen en verbouwen tulpen.
Genade
Het gezin Kievit woonde en werkte aan de Nieuweweg. Hier had Gert een nieuwe woning laten bouwen. "Tweeduizend gulden kostte het compleet, inclusief grond", lacht hij, nu zo'n 75 jaar later. Hier kregen hij en z'n vrouw, Aagje Noorthoek, met wie hij op 1 april 1938 in het huwelijk trad, tien kinderen. Hij heeft ze allemaal nog om zich heen. Z'n vrouw niet meer, zij is in 1990 al overleden. En vier jaar geleden is zijn oudste kleindochter overleden. In totaal kreeg hij 19 kleinkinderen en ook 19 achterkleinkinderen. Nu woont Kievit al weer 31 jaar lang aan de Langeweg, waar hij destijds een woning kocht. Met ondersteuning van de thuiszorg en van z'n kinderen woont hij hier nog met genoegen zelfstandig.
Terugblikkend op z'n leven kan en wil hij niet anders zeggen dan dat hij z'n leven "doorgedragen" is. Ontroerd geeft hij aan dat hij maar van één ding kan leven: 'Mijn genade is u genoeg'.