'Lezen is een echte verslaving'
"Ik heb altijd veel gelezen. Ik kom uit een familie van echte lezers. Al jong heb ik het opgepikt", zegt Herma, die zich nog heel goed het voorlezen van verhaaltjes voor het slapen gaan herinnert. "Maar ik had een drukke baan, waardoor de krant vaak weer ongelezen meer naar huis ging en ik aan boeken niet toe kwam."
Nu ze met pensioen is, leest ze weer volop. "Als een boek me echt boeit, kan ik het bijna niet meer wegleggen. Ik ga nooit vroeg naar bed, maar dan kan het gerust twee uur worden. Soms vergeet ik om te eten als een boek spannend is. Dan kijk ik op m'n horloge en denk: is het al zó laat?"
Ze neemt haar boek weleens mee de keuken in. Dan kookt en leest ze tegelijk. "Het is een verslaving", lacht Herma. "Een echte verslaving. Maar beter zo'n verslaving dan een andere… Ach, ik heb gewoon de neiging om door te lezen. Ik wil weten hoe het verder gaat. Je gaat je inleven. Als het verhaal je pakt, wil je weten hoe het afloopt. Maar achterin kijken, nee, dat doe ik niet."
Ontspanning
Ze leest van alles: detectives, thrillers, romans, streekromans… "Ik zoek afwisseling, zodat ik niet steeds dezelfde soort boeken lees. Over de oorlog lees ik ook en als ik ergens een Donald Duck zie liggen, ben ik verkocht. Op het moment ben ik bezig in de serie De Zeven Zusters. Ik heb net deel twee bij de bibliotheek gehaald én deel drie gereserveerd. Verder vind ik Nora Roberts een hele goede schrijfster. Net zoals Loes den Hollander. Literatuur? Nee, ik lees voor de ontspanning. Boeken over sportfiguren, zoals Gijp en Wim Kieft, pak ik ook graag mee."
Ooit kocht Herma zelf veel boeken. Maar daar is ze sinds de ontdekking van de openbare bibliotheek mee gestopt. "Ik ga zeker één keer per week naar de bibliotheek. Je kunt er alles reserveren en het boek dan drie weken houden. Alle tijd dus… Heel soms koop ik nog weleens een flutromannetje bij de supermarkt: een lekker makkelijk boekje voor buiten in het zonnetje."