Hans en Anneke de Keizer zetten een punt achter veertig jaar vrijwilligerswerk
Het begon allemaal door contacten via de EO. Hans en Anneke de Keizer zorgden voor deze omroep voor verzoekjes voor een speciaal verzoekplatenprogramma. Ze kwamen daardoor in contact met de huisomroep van de toenmalige Samaritaan. "We werden uitgenodigd om eens in de studio te komen kijken en dat hebben we gedaan". Daarmee begon voor Hans en zijn vrouw Anneke de Keizer het vrijwilligerswerk. Ze waren daarmee één van de eerste vrijwilligers die hun kwaliteiten inzetten voor de zorginstelling. Doordat degene die toen verantwoordelijk was voor het verzorgen van de radio-uitzendingen overleed werd de coördinatie door Hans waargenomen. Eerst alleen voor de Samaritaan en de Goede Ree. Later werd er uitgezonden voor alle vestigingen van de zorgorganisatie CuraMare.
Toen Hans en Anneke met hun werk begonnen waren er nog niet zoveel vrijwilligers actief binnen de organisatie. Daarom stonden ze er voor het werk van de huisomroep ROGOS (Radio Omroep Goede Ree Oudeland Samaritaan) alleen voor en in de loop van de tijd werd gezocht naar meer vrijwilligers. Hans vertelt dat er in het begin anderhalf uur per dag werd uitgezonden. Er werd uit de Bijbel gelezen, huispredikanten verzorgden meditaties en verder werd er veel gewijde muziek, klassieke muziek en lichte muziek gedraaid en waren er verzoekplatenprogramma's. Ook werd er uit de krant regionaal nieuws gelezen. Daarnaast werden ook de kerkdiensten uitgezonden. Al die jaren heeft dit omroepwerk veel beslag gelegd op hun tijd, maar ze hebben het graag gedaan, want beiden geven aan dat het heel 'dankbaar werk' is geweest.
Einde
Ondertussen is het werk voor de omroep in het voorjaar van dit jaar beëindigd. Een van de reden hiervoor was "dat er geen belangstelling meer was". De mensen verblijven steeds korter in het ziekenhuis en in de verpleeg- en verzorgingshuizen staan in elk appartement of kamer digitale apparatuur waarmee de mensen wel kunnen luisteren, maar voor de meeste bewoners is het niet zo gemakkelijk om hier mee om te gaan. Daarom nam de belangstelling voor de programma's af. Ze hebben prettige herinneringen aan de omroeptijd. Zo denken ze met plezier terug aan de programma's waar familieleden Kerst- en nieuwjaarswensen mochten inspreken voor cliënten in één van de zorginstellingen De Goede Ree en De Samaritaan. Hans herinnert zich nog dat voor deze programma's – vanwege het tijdsverschil – midden in de nacht familieleden elders in de wereld gebeld werden om hun wensen in te spreken. Ieder programma werd tevoren opgenomen en vervolgens moest het gemonteerd worden, zodat het op het gewenst tijdstip kon worden uitgezonden.
Kosterschap
Een andere vrijwilligerstaak waarin eveneens heel veel uren door het echtpaar De Keizer zijn ingestoken in het kosterschap van de Lukaskapel. Dit hebben ze 35 jaar lang verzorgd. Hier kwam heel veel bij kijken, zo blijkt uit het verhaal van Anneke en Hans. Het was niet alleen maar de deuren van de Lukaskapel openen en zorgen dat de temperatuur goed was. Het was soms een heel karwei de kerkzaal in orde brengen want de plaats waar de zondagse eredienst plaatsvond, werd de laatste jaren door de week ook gebruikt voor vergaderingen. Aan Hans en Anneke de taak om de zaal tijdig in orde te brengen voor de kerkdienst. "Dat was soms veel sjouwwerk met tafels en stoelen". Daarnaast moest er gezorgd worden voor de orde van dienst. De predikanten moesten deze bij Hans inleveren, zodat ze tijdig vermeerderd konden worden. "Toen er ook kerkdienst in de tijdelijke locatie in de Westplaat moest worden gehouden, moesten we voor twee kerkdiensten zorgen met twee verschillenden ordes van dienst". Natuurlijk moest men dit ook bij bid- en dankdagen doen. Hans was als koster een spil binnen De Samaritaan. Hij was een vraagbaak voor nieuwe pastorale medewerkers, maar ook voor collega's die niet zo op de hoogte waren van het reilen en zeilen van de geestelijke verzorging binnen de instellingen. Overigens waarderen ze prettige samenwerking die ze altijd hebben ervaren tijdens hun werk. Soms als ze op vakantie gingen moest er voor een vervanger gezorgd worden en dat lukte niet altijd en dan kwamen ze op zondagmorgen even van het vakantieadres terug om hun kostertaak te vervullen.
Dankbare taak
Ook dit kosterswerk was volgens Hans en Anneke een hele dankbare taak. Ze genoten tijdens de diensten, vooral als ze zagen dat mensen bijvoorbeeld bij het Avondmaal weer veel herkenbare dingen meemaakten. Deze taak en ook het omroepwerk moest Hans vooral verrichten in combinatie met zijn werk als buschauffeur en de laatste jaren als directiechauffeur van de busonderneming waar hij werkte. Maar zowel van zijn collega's op de bus als van de directie heeft hij altijd alle medewerking gekregen als er iets geregeld moest worden voor zijn werk in De Samaritaan.
Ze hebben het werk altijd met heel veel plezier gedaan en daar was ook waardering voor. Zo werd er kort geleden afscheid genomen met een etentje en kregen ze van CuraMare een geschenkbon aangeboden. Verder in het verleden was er ook waardering in de vorm van een Koninklijke Onderscheiding die zij als echtpaar kregen aangeboden. Eerder kreeg Hans al een gouden speld omdat hij 25 jaar koster was.
Het besluit om te stoppen met hun vrijwilligerswerk lag vooral in de problemen die beiden met hun gezondheid ervaren. Hoewel ze dit jammer vinden, kijken ze toch met veel plezier terug op hun werk ten dienste van de bewoners, gasten en cliënten van de zorginstelling.