Duitse, Franse en Zwitserse organisaties boos over visserij bij Haringvlietdam
Het gaat naast de zalm, die als een icoon wordt gezien voor het natuurherstel, ook om onbekendere soorten zoals de elft en de fint. In het kader van Europese afspraken zijn er enorme bedragen geïnvesteerd om een aantrekkelijke leefomgeving te creëren voor trekvissen. Een groot deel van de inspanningen bestaat uit het opruimen of beter toegankelijk maken van stuwen, dammen en waterkrachtcentrales voor trekvissen. Alleen in Duitsland wordt voor de Rijn tot 2027 ruim 600 miljoen euro geïnvesteerd, zodat de vissen weer tussen zee en hun paaiplaatsen in de rivier kunnen migreren.
Vrije doorgang
Ondanks de jarenlange inspanningen stagneert de groei van trekvispopulaties en blijft deze volgens belangenorganisaties op een te laag niveau. Nederland zet sinds begin dit jaar de Haringvlietsluizen geregeld op een kier, zodat trekvissen de laatste hindernis tussen rivier en zee kunnen nemen. Maar om trekvissen echt een vrije doorgang te geven, zijn er volgens de natuur- en sportvisorganisaties
afspraken nodig over visserij aan beide kanten van de sluizen. Op dit moment vindt er in het Haringvlietgebied fuiken-, staand want- en sleepnetvisserij plaats. Daarom schreven de organisaties uit Duitsland, Frankrijk en Zwitserland een brandbrief aan de Vaste Kamercommissie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit met het verzoek om visserij rondom de Haringvlietdam te verbieden.
Ze stellen dat vissen die rond de Haringvlietsluizen in de zoet-zoutwaterovergang verblijven worden verstoord door de visserij of per ongeluk gevangen worden. De 24 natuurbeschermings- en sportvisserijorganisaties vragen daarom uit voorzorg om een ruime zone rond de Haringvlietsluizen met een verbod op fuiken-, staand want- en sleepnetvisserij.
Rainer Hagemeyer, van het zalmherstelprogramma Der Atlantische Lachs: "Sinds de jaren '90 van de vorige eeuw werken wij in Duitsland intensief aan zalmherstelprogramma's in de Wupper (zijtak van de Rijn). Om dit tot een succes te maken is het nodig dat zalmen een vrije doorgang vinden van de Noordzee naar de paaigronden stroomopwaarts en niet in vissersnetten belanden rond de Haringvlietdam. "
Monding Rijn en Maas
Het Haringvliet is van oudsher de monding van de Rijn en de Maas. Vóór de aanleg van de Deltawerken was dit het belangrijkste in- en uittrekpunt van migrerende vissen tussen de Noordzee en de Rijn en de Maas. De populaties trekvissen in de rivieren zijn in de vorige eeuw door de bouw van hindernissen, vervuiling, kanalisatie en overbevissing ingestort en soorten als de steur zijn daardoor verdwenen. De afgelopen decennia is de situatie verbeterd. Het water is veel schoner, de visserij is sterk afgenomen en de rivierroute wordt beter toegankelijk.
Stephan Spahn van de Deutscher Angelfischerverband stelt in een persbericht: "Maar al deze inspanningen kunnen voor trekvissen teniet worden gedaan als die rond de Haringvlietsluizen in een net belanden. Natuur en visserij kunnen prima samen gaan, maar op deze kwetsbare plek is bescherming nodig voor trekvissen. Met de brandbrief roepen wij namens 24 natuurbeschermings- en sportvisserijorganisaties de Nederlandse overheid daarom op om een ruime beschermingszone in te stellen rond de Haringvlietdam."
Eerder dit jaar diende D66 in de Tweede Kamer een motie in om visserij aan beide zijden van de sluizen te verbieden. Daarvoor was geen meerderheid. De vissersvereniging Zuid-West stelde toen in een reactie: "De droom van natuurorganisaties dreigt een nachtmerrie te worden voor de visserij.