Abortus
Een dergelijke mars roept natuurlijk allerlei gedachten op. In de eerste plaats is de vraag wat de zin is van een dergelijke mars. Velen in onze samenleving trekken zich weinig aan van God en Zijn heerlijke geboden. Heeft het dan zin om elk jaar maar weer opnieuw een stille mars te houden. We zouden ook kunnen gaan denken dat dit soort dingen geen nut hebben. Zo kunnen we bijvoorbeeld ook denken dat christelijke politiek geen zin meer heeft. Dergelijke gedachten zijn wel begrijpelijk maar niet juist. Wie maar even in de Bijbel leest die wordt snel overtuigd van het tegendeel. De profeten bijvoorbeeld hebben vaak gesproken tegen mensen die niet wilden horen. Jeremia bijvoorbeeld heeft heel wat afgetobd met de hardheid en onverschilligheid van zijn volk. Toch kwam keer op keer Gods Woord tot hem. De mensen moesten van Gods wege weten dat er een God in Israël is. Daarom moest hij keer op keer Gods boodschap brengen. Zo ook rond abortus. Wat de meerderheid ervan vindt is niet aan de orde. De Heere heeft ons zijn goede geboden gegeven en die mogen we met kracht uitdragen. Daarbij doen we een beroep op het geweten van onze medelanders. Laten we maar rustig en keer op keer die boodschap brengen. We bevinden ons door de eeuwen heen in goed gezelschap.
De boodschap roept ook allerlei verzet op. Het is niet allemaal stichtelijk wat er zoal door tegenstanders naar voren wordt gebracht. Kennelijk kan men niet de goede en zuivere woorden vinden om de ander te weerleggen. Het zegt ook iets over de liberale en seculiere moraal. Ergens heeft die moraal een hardheid en onzuiverheid die heel erg is. Het heeft iets naargeestigs. Tegenstanders worden belachelijk gemaakt en neergesabeld. Het laat zien wat de seculiere vrijheid eigenlijk precies is. Ergens zit er in de liberale meerderheid een zeer intolerant trekje als het gaat om christelijke normen en waarden. Dat blijkt keer op keer als er bijvoorbeeld verslag over de mars voor het leven in de seculiere media wordt gedaan. Het wordt soms neergesabeld als een beweging van half idiote mensen. Terwijl we toch niets anders doen dan gewoon aandacht vragen voor een schrijnend onrecht in onze samenleving. Bovendien raken allerlei seculiere mensen bijna in paniek als blijkt dat jongeren een beetje meer afwijzend staan tegenover abortus. Alsof er iets heel verschrikkelijks aan de hand is, terwijl het juist heel normaal zou moeten zijn om leven te beschermen. Kortom, de tegenstanders laten zien dat het niet voor niets is om regelmatig aandacht te vragen voor dit schrijnende leed in onze samenleving.
Tenslotte mogen we echter nog wel een stap verder gaan. We mogen onze stem laten horen. Een mars voor het leven heeft zeker zin. Maar er is een plaats waar we ook onze nood behoren te klagen. De kerk heeft van de Heere een binnenkamer gekregen. Die mogen we gebruiken om de nood van ons volk aan de Heere voor te leggen. De binnenkamer moeten we maar niet leeg laten staan. Een mars voor het leven is zeker goed, maar er is een nog machtiger wapen in deze geestelijke strijd. Dat is het aanhoudende gebed. De Heere is almachtig. Op het noodgeschrei wil Hij wonderen doen. Het gebed is het geheime wapen van Gods kerk. En nog nooit is dat wapen te veel gebruikt.