Het Ierse Oranje
Ons oranje is ook de kleur van de Ierse protestanten sinds onze stadhouder Willem III, die in 1689 tevens koning van Engeland was geworden, op 11 juli 1690 aan de Ierse rivier the Boyne zijn (afgezette) R.K. schoonvader Jacobus II versloeg, die via het katholieke Ierland probeerde de Britse troon te heroveren. De families van de Britse kolonisten die zich eerder in Ierland vestigden, doch ten tijde van de Ierse opstanden in 1641 en 1688 hun bezittingen kwijtraakten of het leven verloren, kregen hun onteigende landerijen terug en bovendien zorgde koning Willem voor godsdienstvrijheid en een democratischer bestuur. De protestanten vieren daarom jaarlijks op de 11de juli met veel oranjevertoon het herstel van de rechtspositie van hun voorvaderen. Overigens behoren de meeste protestanten in Noord-Ierland tot de Anglicaanse kerk. In de twisten daar destijds wilden de leden van het extremistische Ierse Republikeinse Leger (IRA) aansluiting van het noorden bij de Ierse Republiek, terwijl de nakomelingen van de Engelse kolonisten handhaving van het Britse gezag verkozen. De gematigden onder de katholieken en onder de protestanten verlangden alleen maar naar orde en rust.