Een huiveringwekkend wonder

De eer van de God van het verbond. Een geschiedenis waar we misschien niet eens zo goed raad mee weten! En dat te Beth-El! De plaats waar Jakob onder een geopende hemel sliep, een plaats van Gods tegenwoordigheid in Zijn genade. Juist hier dat ontzagwekkende onheil: 42 kinderen door twee berinnen verslonden?! Waarom toch, zo vragen we ons af.
U weet dat Beth-El verworden was, omdat het de plaats van één van de twee heiligdommen van de eigenwillige godsdienst geworden was. En het blijkt in deze geschiedenis dat de kinderen van Beth-El opgevoed waren in deze godsdienst en daarom de God van Elia én Elisa haatten! Want waarom klonken nu eigenlijk die scheldwoorden: "Kaalkop, ga op, kaalkop, ga op'"? En..., was dit uitschelden nu werkelijk zó erg, dat deze vreselijke straf moest volgen?
Het was maar niet, hoe kwetsend overigens, het spotten met het uiterlijk van Elia. Niet de straf voor het spotten met een oudere man zondermeer. Nee, Elisa wordt hier bespot als de drager van Gods Woord! En met dat ze Elisa 'ráken' met deze woorden, 'raken' ze ten diepste God Zelf! Ze raken Gods 'oogappel' aan.
Daarom, als Elisa de vloek uitspreekt over deze kinderen, dan doet hij dat gedrongen door God, op bevel van God, als profeet van deze God van het verbond. Het heeft niets te maken met persoonlijke wraakzucht. U kunt in verband hiermee denken aan de vloek- en wraakbeden in de psalmen. De vraag is vaak gesteld of dat niet een heel eind benéden het Bijbelse niveau van een christen is. Is de christen van de Bergrede niet een veel Bijbelser christen?
Nee, juist hierin komt een 'hoge' stand in het geestelijk leven openbaar. Zó gevoelig is Elisa voor de eer van Zijn God! Ze horen juist thuis in een wat wel genoemd wordt 'nabij leven'! Zó hoort u Paulus zeggen: "Indien iemand de Heere Jezus niet liefheeft...".
Bent u dat...?! "die zij VERVLOEKT" (1 Kor.16:22).
Hoe komen die kinderen zover? Ze hebben de gesprekken thuis gehoord! Het gerucht van Elia 's hemelvaart is natuurlijk als een lopend vuurtje ook door Beth-El gegaan, waar immers een profetenschool was. Ze hebben het gehoord: "Was hij, Elisa, maar met Elia meegegaan!!" Daar hebt u het: "Ga op, kaalkop"! Ga op: dan zijn we van hem af. Hij is precies eender als Elia. Ook zo'n dwarsligger. Hij laat ons ook niet met rust. Iedere keer weer de boodschap van bekering. Altijd maar weer maakt hij ons onrustig met zijn woorden en bestraft hij ons om onze dierbare afgoden. De kinderen hebben het gehoord, thuis aan tafel: "Hij is ook zo'n kniesoor, een zwartkijker, iemand zonder tact, zonder gevoel..." Dat is nóg altijd de gemene list van de eigenwillige, burgerlijke, brave godsdienst. Omdat hen de Boodschap niet zint, gooien ze het over een andere boeg. Niet de Boodschap, maar de boodschapper wordt dan onderuitgehaald. Alleen om onze knusse heiligdommen, waarin we onszelf zoeken, te kunnen handhaven. Denk aan wat Jezus te horen kreeg: "een vraat en wijnzuiper"! Wat hebt u tegen op uw dominee, of eerlijk!: op de boodschap?!
Daarom is deze straf allereerst een straf voor de ouders van deze kinderen. Ouders, wat horen uw kinderen van u over de kerk(gang)(ers)?l Weten onze kinderen het, zien ze het dat het een liefdedienst is?
Kinderen van het verbond
Deze kinderen, waren ze nog klein? Niet zó klein dat ze niet konden onderscheiden tus­sen goed en kwaad. Ze waren verantwoorde­lijk voor wat ze zeiden. Maar het kan best zijn, dat een van de oudere zussen of broers ze meegenomen heeft. Ook dat is in het licht van deze geschiedenis een vraag! Hoe spreken jullie over de dienst van de HEERE?! Hoevelen zijn er niet ' afgehaakt' door het negatieve gedrag van oudere broers of zussen?
In deze geschiedenis komt uit hoezeer de HEERE, de God van het verbond, Zijn eisen en rechten handhaaft tegenover de kinderen van het verbond. "Zo zij ontheiligen, wat Ik heb voorgeschreven, dan mogen zij gewis voor Mijne straffen beven".
Niet alle kinderen werden verscheurd. In Zijn toorn gedenkt Hij des ontfermens. In dit oordeel klinkt de roep tot de kinderen: "Zoekt Mij en leeft!!"
Hebben zij ervan geleerd? In het Kroniekenboek wordt een terugblik gegeven: "En de HEERE, de God van hun vaderen, zond tot hen , door de hand van Zijn boden, vroeg op zijnde, om die te zenden; want Hij verschoonde Zijn volk en Zijn woning. Maar zij spotten met de boden Gods, en verachtten Zijn woorden...; totdat de grimmigheid des HEEREN tegen Zijn volk opging, dat er geen helen aan was." (2 Kron.36:15, 16).
Hebben wij ervan geleerd?! Daar komt de verwondering van ouders en kinderen over het heerlijke wonder dat deze God gevonden wordt door een volk dat Hem niet zoekt, en toch het zoeken niet kan laten. De verwondering van een kind des toorns, dat iets leert van de genade van deze God tegen wie wij gezondigd hebben.
Hij is het, die ons Zijn vriendschap biedt. Hij handelt nooit met ons naar onze zonden; hoe zwaar, hoe lang wij ook Zijn wetten schonden. Hij straft ons, maar naar onze zonden niet.

Deze overdenking stond eerder in Eilanden-Nieuws 19 november 1999.