Andrew Gray stierf in zijn drieëntwintigste jaar
Andrew Gray (1633-1656) was een Schotse puritein. In zijn eigen tijd was deze jonggestorven predikant zeer geliefd en ook nu nog worden de preken die hij heeft nagelaten gewaardeerd.
Op de pagina's 5-7 treffen we een levensschets van hem aan. Een kort citaat wil ik u niet onthouden:
Gray sprak regelmatig zijn verlangen uit naar zijn meerderjarigheid. Wie meerderjarig wordt, ontvangt de erfenis die als kind al aan hem vermaakt is. John Howie schrijft als volgt: 'Dikwijls werd van Gray verteld dat hij verlangde naar zijn tweeëntwintigste jaar, waarin hij verwachtte van zijn arbeid te zullen rusten en in een eeuwig Jubeljaar zijn gezegende Heere en Meester te genieten. Zeker is dat wij dikwijls in zijn preken vinden hoe hij verlangde naar zijn meerderjarigheid, opdat hij gesteld mocht worden in het bezit van de erfenis van Zijn hemelse Vader, voor hem bereid van voor de grondlegging der wereld.'
Gray heeft zijn wens verkregen. Na een korte ziekte en hevige koorts stierf hij op 8 februari 1656, tweeëntwintig jaar en zes maanden oud; in zijn drieëntwintigste jaar zoals men vroeger schreef.
In het hoofdstuk 'Het ware geluk' citeert Gray Augustinus. 'God is alles voor je', zegt deze kerkvader. 'Heb je honger? Hij is het Brood. Heb je dorst? Hij is het drinken. Verkeer je in duisternis? Hij is het Licht. Ben je naakt? Hij is de mantel der eeuwigheid. Ben je weduwe? Hij is je echtgenoot. Ben je wees? Hij is je Vader.' Op een andere plaats: 'Wat mijn God mij ook mag schenken, laat Hem het van mij afnemen, zolang Hij mij alleen maar Zichzelf laat behouden. Hij mag Zijn gave wel wegnemen, als Hij mij maar de Gever laat houden.'
De gelovige heeft God tot zijn deel en heeft daarmee alles. Gray beschrijft de vele tijdelijke en eeuwige voorrechten, die hieruit voortvloeien. Hij wekt de gelovigen op om te beseffen wat een groot geluk hun deel is, zodat ze vervuld worden met alle blijdschap en vrede in het geloven.
Neem en Lees!