In groep 3 is bijna alles anders
Nadat ze zich kort had voorgesteld, vertelde ze over de vakken die de kinderen sinds een week of twee voorgeschoteld kregen. Het kleuter-curriculum - door onze dochter in antwoord op de vraag wat ze op school had gedaan altijd bondig samengevat als "binnen spelen, buiten spelen en weer naar huis" - had plaatsgemaakt voor een lesplan waar menig universiteitsstudent de bibbers van zou krijgen. Op het digibord verscheen een waslijst aan vakken, waaronder schrijven, lezen, spelling, rekenen, Engels, wereldoriëntatie (een verzamelnaam voor aardrijkskunde, geschiedenis, biologie en techniek), godsdienst en gym.
Verbijsterd vroeg ik me af hoeveel uren er in een schooldag zaten. Het moesten er meer zijn dan het aantal dat ik thuis overhield wanneer ik onze dochters op school had gebracht. Nog voor ik ook maar kon overwegen die tijddiscrepantie te verklaren, voegde de juf nog snel even toe dat er natuurlijk ook nog aan handvaardigheid werd gedaan. En verkeerslessen werden gegeven. En er werd en passant ook nog wat met muziek gedaan. En natuurlijk op zijn tijd ook buiten gespeeld. Mijn blik dwaalde af naar de klok die voorin het lokaal hing en net als thuis toch ook maar zestig minuten aan een uur leek te gunnen.
Tijd is een relatief begrip, zo probeerde Albert Einstein 100 jaar geleden al uit te leggen. Maar wat deze juf en haar pupillen hier deden, zou zelfs hem de pet te boven zijn gegaan. En zo is bijna alles anders in groep drie. Wat niet veranderd is? Het bondige karakter van het antwoord op de vraag wat onze voormalige kleuter op die ogenschijnlijk korte schooldag gedaan heeft. "Van alles!"