Evangeliseren tussen de feestgangers: Naar House bestaat 25 jaar
Tekst en foto: Erwin Guijt
De bus staat strategisch opgesteld, vlakbij de ingang. Boven de deur van de bus staat er met witte letters geschreven: 'Jezus zegt: Komt allen tot Mij en Ik zal u rust geven.' Binnen is koffie en thee te verkrijgen, is er ruimte voor een goed gesprek en is er een aparte gebedsruimte. Ook liggen er verscheidene folders en Bijbels in verschillende talen. Maar nu de jongeren op weg zijn naar het festijn, vindt het evangelisatiewerk vooral buiten plaats.
Op de achtergrond klinkt vaag het gedreun van een hardrock-festival dat in de buurt wordt gehouden. Dat oogt minder vriendelijk dan het Oktoberfest, leert een kijkje (op afstand) naar het festivalterrein. De bezoekers daar zijn bijna helemaal in het zwart gekleed en sommige hebben hun gezichten wit geverfd, met zwarte strepen boven en onder de ogen. De menigte host en schreeuwt, maar de afstand zorgt ervoor dat niet hoorbaar is wat er precies gescandeerd wordt. Een medewerker van Naar House rilt onwillekeurig als ze het ziet.
Vingertje
De rest van het team heeft zich inmiddels verspreid over het plein bij Ahoy en zijn duidelijk herkenbaar in hun rode jassen. Krijn, afkomstig van de kop van het eiland, geeft een kleine rondleiding en legt uit wat de bedoeling is. "We spreken de mensen aan en proberen gesprekjes aan te knopen. We geven ze in ieder geval een flyer mee, zodat ze die hopelijk de volgende dag in hun broekzak vinden en lezen.''
Niet veel later wordt er contact gelegd met een jongere die samen met een vriend staat te roken. Hij staat wel open voor een gesprek. Hij blijkt ook een Arabische Bijbel in zijn bezit te hebben. Zijn vriend is minder geïnteresseerd en kijkt verlangend naar de ingang. Volgens Krijn komt het regelmatig voor dat christelijke jongeren geen problemen hebben met bierfeesten en muziekfestivals. "Het is belangrijk om niet met een opgeheven vingertje te komen, maar met de jongeren in gesprek te gaan.''
Liefdesbrief
Sommigen spotten met de bus en de mensen die erbij horen. "Zuipééén'', blèrt een baldadige jongen van een jaar of 16. Een groepje jongeren leest de tekst op de bus en heffen spontaan een kerstlied aan. 'Komt laten wij aanbidden', klinkt het over het parkeerterrein. Verschillende vrijwilligers grinniken even. Iedere vrijwilliger blijkt zo zijn of haar eigen methode te hebben om een gesprek aan te knopen. 'Ik heb een liefdesbrief voor je', is de favoriet van een vrouwelijke vrijwilligster. Een collega van haar probeert het met: "Bakkie koffie doen in de bus?' "Is er ook bier?'' vraagt een puber, om daarna het hardste om zijn eigen grap te lachen.
Een groep jongeren is duidelijk niet in de stemming om een gesprek aan te knopen en ze lopen snel door. Eentje blijft er echter hangen. Hij krijgt een foldertje in zijn handen gedrukt: "Dit kun je dan morgenochtend lezen.'' De jongen grijnst: "Morgenmiddag bedoelt u.'' Een andere jongen complimenteert de vrijwilligers: "Mooi initiatief.'' Iemand anders biecht op dat hij op een christelijke basisschool heeft gezeten, maar het 'nu niet meer zo gelooft'. Tijd voor een gesprek heeft hij niet.
Verscheurde flyers
Het tijdstip waarop het team vrijwilligers werkzaam is, is volgens Krijn niet zo gunstig. "De jongeren zijn nu nog onderweg naar het feest, dus willen ze daar zo snel mogelijk heen. Als het festijn is afgelopen, is de kans groter dat ze hier even blijven hangen. Het evangelisatiewerk is verdeeld in verschillende ploegen, die rouleren. De werkgroep van Goeree-Overflakkee staat er vanavond tot 0.00 uur. "Voordat we richting de festivals gaan, bidden we eerst met elkaar en vragen we de zegen van de Heere.'' Hij heeft het nog niet gezegd en een wat hulpeloos kijkende jongen meldt zich. "Bent u van de organisatie? Weet u waar ik tickets kan halen?''
De gesprekken op straat gaan intussen door. "Er is Iemand die van je houdt'', houdt een vrijwilliger een jong meisje voor. Even verderop stelt een collega: "Jezus heeft een plan met je leven.'' De jongeman haalt zijn schouders op, zegt: "Dank je wel, man'', en loopt door. Wel krijgt hij nog snel een foldertje in zijn handen gedrukt. Bij een prullenbak een stukje verderop blijken er, een paar uur nadat het team is begonnen met flyeren, al heel wat verscheurde of weggegooide flyers te liggen.
Rijk gezegend
Soms voelt het volgens een van de medewerkers van Naar House als ploegen op de rotsen. "Maar het is belangrijk om tóch door te gaan. Het geloof is de sleutel tot zaligheid. En al zijn het er maar één of twee, dan is het nog de moeite waard geweest. Al hoop je natuurlijk dat het werk rijk gezegend wordt. Maar daar gaan wij mensen natuurlijk niet over. Wij kunnen enkel het zaad van het woord zaaien, uiteindelijk moet God de groei geven.''
Naar House is altijd op zoek naar vrijwilligers, met name van Goeree-Overflakkee. Het is mogelijk om een keer mee te gaan. Daarvoor kan contact worden opgenomen via de site, zie www.naarhouse.nl.
