Dominee Lingen, Gereformeerde Emmaüskerk Middelharnis: "Ik zie het liefst in elk dorp een kerk of kerken 'voor' het dorp"
Was er binnen uw gemeente de afgelopen vijf jaar sprake van groei, krimp of een gelijkblijvend aantal gemeenteleden?
Groei. Maar die groei kwam niet door 'bekeringen', maar voornamelijk door aanwas uit andere kerken. Ook vertaalt die groei zich niet in een evenredige groei in de opkomst bij de zondagse kerkdiensten. Die is wel verblijdend, maar betrokkenheid tonen gemeenteleden soms minder frequent of anders-soortig: in kringen, activiteiten, vorming en toerustingsavonden. Groei in aantal is ook een beperkt begrip. Ik heb het niet zo met getallen in de kerk. Kwaliteit gaat voor kwantiteit.
Wat is de betekenis van uw kerkgemeenschap voor de (plaatselijke) samenleving?
Misschien dat we niet direct uitblinken in allerlei maatschappelijke activiteiten voor de buitenwacht: opvang voor vluchtelingen, eenzamen en baanlozen. Wel is het zo dat veel leden zich bewegen in allerlei vrijwilligerswerk: van voedselbank tot en met koffie schenken in een tehuis, van mantelzorg en schuldhulpmaatje tot en met bezoekwerk. Ook hebben we diaconale betrokkenheid ter plaatse en is onze kerk bekend als een laagdrempelige gemeenschap waar veel te leren, te vieren, te delen en te lachen valt.
Wat ziet u voor uw kerk(gemeenschap) als de grootste uitdaging voor de komende jaren?
De uitdaging is om de schatten uit de traditie te vertalen in vormen van vandaag. Grootkapitaal in muntgeld omzetten. Laten we ook uitnodigend zijn naar de nieuwe generatie en leren pionieren met vormen die ons niet direct vertrouwd zijn. Het komt er op aan, schreef Bonhoeffer, dat we bidden, wachten en het goede doen. Ik geloof niet in succes, maar wel in zegen als kerk, die een Gekruisigde Heer belijdt.
Is er vandaag de dag een andere aanpak nodig om jongeren bij de kerk te betrekken dan pakweg 20 jaar geleden?
Jazeker. Misschien moeten we leren om de vraag om te draaien: hoe kunnen we de kerk bij de jongeren betrekken? Dan wordt het spannender. Jongeren houden niet van instituten en zijn misschien vluchtig in hun wereld van social media. Maar naarmate ik ouder word, begrijp ik ze beter en vind ik ze steeds leuker. Ze verlangen naar echtheid en ervaring. Ik snap dat een groep jongeren uit onze gemeente een werkvakantie in Servië bij de Roma waardevol vindt: daar is het handen uit de mouwen en handen vouwen.
Wat zijn de 'voordelen' en eventuele valkuilen van dominee zijn in de 'Biblebelt'? (Volgens het CBS bezoekt ruim een derde (36,6 %) van de eilandbewoners minimaal één keer per maand een kerk)
Voordeel is dat je kunt terugvallen op aardig wat kader. Ook op het feit dat mensen veelal aanspreekbaar zijn op de - zij het soms beperkte - kennis van christelijke 'mores'. De valkuil is dat je dat je juist denkt dat dat overal zo is en altijd zo zal zijn. Maar in veel delen van Nederland is het kerkelijk een woestijn en wordt er gepionierd. De kerk leert daar 'Back to Basics' te gaan. Dat moeten we ook op de Biblebelt doen. Want de woestijn is al onder ons…
Wat geeft u het meeste voldoening in uw werk als dominee?
Ik kan daarop antwoorden in de trant van: diensten voorbereiden en erin voorgaan; mensen bezoeken, inspireren, motiveren, bijstaan en vooral thema's voor vorming en toerusting presenteren, etc, etc. Maar toch is dat niet waar het mij helemaal om gaat. Veel belangrijker is dat ik geloof dat we goud in handen hebben: Gods goedheid in Jezus Christus. En dat goud heeft intrinsieke waarde. Met andere woorden: ik hoef er niet over in te zitten of het waardevol is. Het gaat er alleen om dat ik alle inspiratie uit dat goud blijf halen.
Hoe ziet u de toekomst van de kerken op Goeree-Overflakkee?
Ik denk dat niemand zit te wachten op tijdrovende fusies. Wel op kerken die elkaar respecteren, corrigeren en inspireren. Ook op gemeenschappen die een bijdrage leveren aan de samenleving en projectmatig dingen samen doen. Ik zie het liefst in elk dorp een kerk of kerken 'voor' het dorp en geen streekgemeentes. Dan blijven mensen betrokken. Dat laatste alleen als het niet anders kan. En vooral is de toekomst van de kerk een zaak van gebed.