Het leven is beperkt
Weinig mensen weten hoelang ze nog te leven hebben. Jongeren kunnen verwachten dat ze heel oud worden, maar ze weten het niet zeker. Hizkia was koning van Juda. In een periode van ernstige ziekte bad hij tot God. Daarna kreeg hij van de profeet Jesaja te horen dat hij zou genezen en dat hij nog 15 jaar toegevoegd kreeg aan zijn leven.
Voor ons misschien een geschiedenis die ver van ons afstaat. Want wat is bij ons de praktijk? Niet iedereen geneest. Niet elk gebed wordt zo gauw verhoord. Dan krijg je het gevoel dat het in deze geschiedenis wel erg gemakkelijk gaat. Dat helpt ons niet, maar geeft juist een gevoel van teleursteling.
Hizkia voelt zijn wereld instorten. Hij draait zich om, naar de muur. Hij kijkt Jesaja en de andere mensen niet meer aan. In alle verdriet moet je soms even alleen zijn. Aangrijpend, als iemand zo'n verdriet heeft. In die omstandigheden klampt Hizkia zich vast aan God. Hij had mooiere woorden kunnen gebruiken, maar het belangrijkste is dat hij bij God terecht komt.
Jesaja komt binnen en zegt dat God het gebed van Hizkia gehoord heeft en zijn tranen heeft gezien. De koning zal beter worden, hij krijgt nog 15 jaar te leven. Dat is wat, denken we. Dan weet je dat je voorlopig niet sterven zult.
Eens sprak ik elders een man die vertelde dat hij ernstig ziek was geweest. Hij had God ook gevraagd of hij nog 15 jaar kreeg, voor hemzelf, voor zijn gezin, voor de kerk. Hij vertelde dat dit gebed verhoord was. Hij was weer beter geworden. "Maar", zei hij, "dit alles is al 14,5 jaar geleden. Het went, als je weer gezond bent. En ik weet niet wat er het komende jaar zal gebeuren. Is dit jaar het laatste?"
Ik wist niet zo goed wat ik daarop moest zeggen. Het lijkt misschien fijn om te weten: ik heb nog zoveel jaar. Maar er is ook iets vreemds aan. Het is meestal maar beter om niet te weten hoeveel jaar we nog te gaan hebben.
De Bijbel zegt steeds: Heden… Heden zo je de stem van God hoort, bekeer je! Geloof het Evangelie! We krijgen niet allemaal zo lang de tijd. Het kan voor ons vandaag of morgen eeuwigheid worden. De Heere Jezus kan ook spoedig terugkomen. Daarom: stel niet uit. Wacht niet tot je veel ouder geworden bent. Nu, vandaag, is de dag van genade.
Dat brengt me op de lengte van ons leven. Ik hoor vaak dat ernstig zieken zeggen: "Ik wil zo graag weer beter worden. Het leven is toch het kostbaarste dat je hebt. Een mens hecht zo aan het leven". Dan rijst wel eens de vraag: Waarom wil je verder leven? Is dat voor je vrouw en kinderen? Is dat voor jezelf? Is dat om buiten God verder te leven? Of willen we langer leven om God te dienen? De apostel Paulus zei: Ik verlang er naar om te sterven, om ontbonden te zijn en met Christus te zijn, want dat is verreweg het beste. Maar hier te blijven is nodiger voor u, voor de gemeente. Daarmee geeft hij het over in Gods hand, wat Hij goed vindt.
Wij bidden en soms wordt dat verhoord, maar andere keren lijkt God ons helemaal niet te horen. Soms is er bitterheid en teleurstelling in God: Ik heb zo gebeden, maar het heeft helemaal niet geholpen… Waarom moest mijn man zo vroeg overlijden? Waarom mocht ik mijn dochter niet langer hebben?
Hizkia was 39 jaar oud toen hij deze ernstige ziekte kreeg. Hij kreeg er 15 jaar, bij zodat hij in totaal 54 jaar is geworden. Dat is betrekkelijk jong. En z'n troonopvolger Manasse was toen nog maar 12, een jongen die zijn vader nog zo hard nodig had. Dus de geschiedenis is iets minder rooskleurig dan op het eerste gezicht lijkt. De beknoptheid van het leven komt sterk naar voren. Ons leven is maar een handbreed.
Let er eens op wat de Heere Jezus overkomen is. Op 33-jarige leeftijd gevangen genomen en gedood. Toen heeft Hij onze zonden en ziekten op Zich genomen. Hij heeft ondergaan wat wij moesten ondergaan. Laten we dan tot Hem gaan, in onze ziekte en nood. In het bijzonder met onze zondenood.
Dit leven is beperkt. Misschien krijgen wij nog 50 jaar erbij, maar eens komt voor ons het levenseinde. Maar als je gelooft in de Heere Jezus Christus, is het niet meer het belangrijkste of je hier kort of lang leeft, maar dat je veilig bent voor tijd en eeuwigheid.
Hier blijft het leven zijn teleurstellingen kennen, afgewisseld door tijdelijke vreugde. Maar als we bij Jezus horen, mogen we uitzien naar zijn grote toekomst. Bij Hem zal er eeuwige vreugde zijn. Niemand zal dan meer zeggen: "Ik ben ziek". Dat hoeft niet meer. Want ziekte en dood zijn voorbij. Eeuwig leven. Eeuwig God groot maken, omdat Hij in gunst en genade heeft neergezien. Niet al onze gebeden zijn letterlijk verhoord. Niet van elke ziekte kwam genezing. Maar er is ook genezing door de dood heen, in het eeuwige leven.
Deze overdenking stond eerder in Eilanden-Nieuws van 22 oktober 1999.