"Iemand zei: U past niet in een vakje''
Tot 2002 was ds. Ten Brinke werkzaam in het voortgezet onderwijs. Van 2002 tot 2009 was hij pastoraal medewerker bij de Hervormde Gemeenten van Alblasserdam, Dirksland en Sommelsdijk. Na de studie theologie aan de Universiteit te Utrecht, werd hij op 15 maart 2009 als predikant verbonden aan de Hervormde Gemeente Giesendam/Neder-Hardinxveld. Ruim vier jaar later nam hij het beroep naar Goedereede aan.
Maar wie is hij eigenlijk? "Wij (mijn vrouw Margôt en ik) noemen onszelf de sandwichgeneratie.'' Dat is een begrip om een groep mensen aan te duiden die enerzijds de zorg hebben voor hun opgroeiende kinderen en anderzijds mantelzorg verlenen aan hun ouders. "Drie van onze ouders leven nog. Daarnaast hebben we vijf zonen (inclusief een adoptiezoon) en één dochter, die allemaal getrouwd zijn. Er zijn ondertussen bijna 24 kleinkinderen.''
Radicaal genoeg
De beste preek is volgens de vertrekkend dominee een Christuspreek. "Er wordt nooit scherper gepreekt dan wanneer Christus wordt gepreekt. Iemand zei: 'U past niet in een vakje'. Dat vond ik een compliment. We hebben het net van het evangelie iedere zondag uitgeworpen. Nu we vertrekken, stel ik mijzelf de vraag: was het visnet wel in orde? Zaten er geen scheuren in? Waren de mazen niet te groot of te klein? Heb ik de dienst van de Heere wel voldoende aangeprezen en de heerlijkheid van Christus wel genoeg uitgestald?''
Mooiste cadeau
"Ik prijs de Grote Visser der Mensen, want er zijn vissen gevangen. Kleine én grote, jong én oud. Meerdere zondaren bekeerden zich met berouw tot God. Er is een geloofsrelatie ontstaan met Jezus Christus. Dat is toch het mooiste cadeau wat je meeneemt bij een afscheid? Dat geeft moed om door te gaan. Dankbaar kijken wij terug op de periode in Goedereede. Ik bespeurde bij vele broeders en zusters de liefde tot Christus en elkaar. Dat is toch het diepste wat je in elkaar kunt waarnemen?''
"Natuurlijk, er was ook sprake van pijn, verdriet, miscommunicatie en teleurstelling. Maar, de Hervormde Kerk is een gemeenschap waar liefde en dienstbaarheid woont. De boom herken je toch aan de vrucht? Hopelijk ben ik óók dominee geweest voor de hele stad. Ik heb het wel geprobeerd. We zullen het mooie eiland echt missen! Wij hebben het toerisme zien toenemen; niet alleen in de kerk, maar ook op de fietspaden. Regelmatig fietsten wij 'ons' rondje over de kop van het eiland.''
Eenheid zoeken
In zijn predikantschap heeft Ten Brinke geprobeerd een brug te bouwen tussen de theologische traditie en kerk-zijn anno 2019. "Traditie staat niet tegenover vernieuwing. Traditie betekent verbinding met het verleden. De traditie verstevigt de grond voor de toekomst. Een kerkdienst die de eer van God beoogt, kenmerkt zich door katholieke breedte, bevindelijke diepte en liturgische hoogte.''
Daarnaast is de predikant blij dat er steeds beter contact is ontstaan tussen de kerkgenootschappen onderling. "Het is zeer verheugend dat er - geleidelijk aan - meer contacten ontstaan met de Hersteld Hervormde Kerk. Zo hóórt het ook. De gelovigen in de Levensbron zijn onze broers en zussen. Wij komen immers uit dezelfde baarmoeder? Wedergeboren door hetzelfde Woord en dezelfde Geest. Daarom weet ik mij hartelijk verbonden met collega J.W. van Estrik. Ik hoop dat de gelovigen in beide kerkgebouwen voortdurend de eenheid zoeken in Christus.''
Laatste visgrond
"De wereld staat in brand. Wij maken ons druk over een kras op onze auto of caravan, maar laten intussen de wereld verloren gaan. Vrijheid maakt de kerk lui en zelfgenoegzaam. Dat heb ik geleerd in India. De contacten met de volgelingen van het kruis hebben mijn geloof zó verdiept. Op mijn vraag: 'Waarom laat God toe dat jullie gewelddadig worden aangepakt?' luidde het antwoord: 'Om de kerk in het 'vrije' Westen te leren wat radicaal geloof is.' Deze woorden bewaar ik in mijn hart. Stad Goeree: bekeert u en geloof het evangelie en lééf!''
Na hier zes jaar gediend te hebben, kwam er een beroep uit Yerseke. Op D.V. 29 september volgt daar de intrede. "Gezien mijn leeftijd - ik hoop 64 te worden - zal dit wel de laatste visgrond zijn, waar we het evangelienet zullen uitwerpen. Het is maar goed dat God zorgt voor de vangst. Hij bepaalt wie er in het net zwemmen.''