Weggooien is vaak niet de enige optie
In Nederland produceren we jaarlijks bijna 490 kilo afval per persoon, volgens Milieu Centraal. Dat is best wel heel veel. Ik denk dat het een terechte vraag is of dat niet wat minder kan. Sommige dingen lenen zich prima om te repareren of te bewaren: je weet nooit waar je het nog eens voor nodig hebt. Van het handvat van een gebroken tennisracket heb ik weleens een microfoon gefabriekt voor een schoolproject. Daar moet ik het ook wel van hebben, hoor. Het repareren van staafmixers, grasmaaiers en computers is niet zo aan mij besteed. Mijn kennis blijft beperkt tot het geven van een flinke klap of schop tegen het defecte apparaat, net zolang tot het pruttelend weer tot leven komt - of definitief de geest geeft. Oh ja, en eerst controleren of de stekker er nog wel inzit.
Maar weggooien is vaak niet de enige optie. Nog redelijk goede kleding kan met Kom Over En Help mee naar Oost-Europa, naar mensen die dat nodig hebben. Oude kleren kunnen worden gebruikt als poetsdoek. Oude, nog werkende apparaten verkopen soms nog prima op een rommelmarkt. En als ze niet meer werken, kunnen ze wellicht gerepareerd worden. Overtollig hout kan tijdens zwoele zomeravonden worden opgestookt in een vuurkorf. Wat dat betreft zijn er best wel wat mogelijkheden. Niet voor alles natuurlijk, sommige dingen zijn gewoon opgebruikt. Maar in het algemeen kunnen we best wat zuiniger omgaan met onze spullen. Denk maar aan de groeiende afvalhopen en plastic soepen.