Niemandsjongen
'Niemandsjongen' vertelt het verhaal van Ahmed en Max. Ahmed Nasser houdt zich schuil in de kelder van een Brussels woonhuis. Vanuit Syrië vluchtte hij met zijn vader in een rubberbootje over de Middellandse zee via Lesbos naar Europa. Tijdens de levensgevaarlijke overtocht verliest hij zijn vader. Alleen op de wereld en vreemd in een onbekend land, weet hij niet wie hij kan vertrouwen. Als illegale vluchteling vindt Ahmed een geheime schuilplek in de wijnkelder van de Amerikaanse familie Howard. Het gezin Howard woont tijdelijk in Brussel vanwege het werk van de vader, die als defensieadviseur voor de NAVO aan de slag gaat.
Ahmed gaat 's nachts naar boven in het grote woonhuis om eten te halen in de keuken. Daar wordt hij gesnapt door Max. De jongen smeekt Max om hem niet te verraden. En dat is wat Max uiteindelijk doet, hij besluit de jongen te helpen.
De jongens hebben veel overeenkomsten, beiden voelen zich ontheemd en moeten zich zien te redden in een vreemd land, zonder vrienden. Voor Ahmed komt daar nog bij dat hij het verdriet met zich mee torst om het verlies van zijn vader. Al eerder verloor hij zijn moeder en zusjes bij een bombardement op hun woonwijk in Syrië.
Er ontstaat er een bijzondere vriendschap tussen de twee jongens. Max doet er alles aan om het 'ondergrondse' leven van zijn vriend wat aangenamer te maken en op zijn beurt stimuleert Ahmed Max om zich in te zetten voor zijn schoolwerk.
Opstaan tegen onrecht
Intussen nemen de spanningen rondom de vluchtelingenproblematiek in Europa snel toe. In Frankrijk plegen terroristen een aanslag in concertgebouw Bataclan en niet veel later volgen de aanslagen in Brussel. De stad wordt hermetisch afgesloten en de toestand wordt nijpend voor Ahmed.
Max neemt een beslissing die grote gevolgen heeft voor zijn eigen leven en dat van zijn vriend Ahmed.
Op de achtergrond van dit verhaal speelt de geschiedenis van het verzet in de Tweede Wereldoorlog in Brussel een belangrijke rol. De Avenue Albert Jonnart, de straat waar Max woont, is vernoemd naar de verzetsstrijder die er destijds woonde en in zijn huis een Joodse jongen verborg. De jonge Ralph overleefde de oorlog omdat er mensen waren die tegen onrecht en de vijandelijke autoriteiten op durfden staan. Ook Max heeft een sterk rechtvaardigheidsgevoel en voelt het als zijn plicht te helpen. "Zelfs in de donkerste tijden, waren er mensen die deugden, mensen die bereid waren een ander te helpen." (p.300)
Zo deed ook de Duitse theoloog Dietrich Bonhoeffer in oorlogstijd een, nog steeds actuele, oproep om op te staan tegen onrecht: "Zwijgen bij het zien van kwaad is het kwaad zelf. (…) Niet spreken is spreken. Niet handelen is handelen."
Het verhaal geeft ook een kijkje in het dagelijks leven in Syrië. Daarnaast is het heel boeiend dat de straat waar het verhaal zich afspeelt echt bestaat. Feit en fictie komen zo naadloos samen.
En door de beeldende schrijfstijl heb je het gevoel dat je er zelf bij bent. Een actueel en indrukwekkend verhaal voor jongeren (en ouderen).
Katerine Marsh woonde aan de Avenue Albert Jonnart en schreef er 'Niemandsjongen', dat door de Griffeljury werd bekroond met een Vlag en Wimpel.