Bevrijding van Terneuzen

Laten we in de eerste plaats onthouden dat de vrijheid ons heel veel heeft gekost. Duizenden mensen zijn in de oorlog omgekomen. Het Joodse volk heeft enorm geleden onder de Nazidictatuur. In totaal heeft de Tweede Wereldoorlog waarschijnlijk meer dan 50 miljoen dodelijke slachtoffers gebracht. Het zijn cijfers waar we eigenlijk geen voorstelling bij kunnen maken. Iemand heeft ooit eens gezegd dat Nazi-Duitsland niet 6 miljoen joden heeft gedood maar één jood en dat hebben ze zes miljoen keer herhaald. Het getal zes miljoen is zo groot en zo veel dat we ons daar eigenlijk niet zoveel bij kunnen voorstellen. Het doden van een mens is veel concreter. En dat keer op keer die actie herhalen. Het is huiveringwekkend wat de oorlog heeft gebracht. Persoonlijk ben ik van mening dat oorlogen niets goeds brengen. De mensheid komt er harder uit naar voren.

In de tweede plaats is het mooi dat de laatste tijd meer en meer aandacht komt voor allerlei minder opvallende zaken uit deze oorlog. In de vakantie heb ik een boek gelezen over het gedrag van de Nederlandse politie in de tijd van de oorlog. Het ophalen en wegvoeren van Joden werd grotendeels door onze politiemensen gedaan. Ook waren er jodenjagers die voor een paar gulden joden hebben verraden zodat ze werden opgepakt. Het is geen opwekkende lectuur, maar het is wel erg leerzaam. Het is bepaald niet zo dat half Nederland in het verzet zat tegen de Nazi's. Er was een deel landverraders en een groot deel van de mensen probeerde de oorlog door te komen. Slechts een heel klein deel van de bevolking bood actief verzet. Ook is er de laatste jaren veel aandacht voor het gewone leven in de oorlogstijd. Hoe hebben de mensen in de grote steden geleefd in de hongerwinter? Hoe zijn de hongertochten gemaakt? En hoeveel mensen zijn er door de honger omgekomen? In de tijd dat ik in Rotterdam woonde (1980-1992) kon je bij de oude Rotterdammers vooral horen over het bombardement (1940) en de hongerwinter (1945). Het waren traumatische herinneringen. Het is door Gods goedheid dat we weer van de Duitse dwingelandij zijn verlost. De Heere heeft daarvoor de geallieerde macht gebruikt. Vooral Amerika heeft bijgedragen aan de bevrijding van Europa. De Amerikaanse oorlogsgraven getuigen nog immer van het offer wat dat land voor onze vrijheid heeft gebracht. Daarom is allerlei kritiek op dat land misschien wel nodig maar laten we het verleden niet vergeten.

Tenslotte werden de Duitsers in 1945 verslagen en kwam de oorlog aan een einde. Dat is Gods bemoeienis met de volken. Het Duitse volk werd verslagen en bleef ontredderd achter. De eerste jaren na de oorlog waren zeer zwaar. Ook later bleef de oorlog doorwerken in de beeldvorming. Ik herinner me nog dat als jongen een Duits nummerbord op een auto niet echt positieve gevoelens opriep. Tot diep in de jaren 80 van de vorige eeuw was de weerzin tegen Duitsland voelbaar en merkbaar. Dat is de laatste twintig jaar denk ik omgeslagen. Daar zijn allerlei oorzaken voor te noemen. Persoonlijk denk ik dat vooral de huidige bondskanselier, Angela Merkel, aan dat goede beeld van Duitsland heeft bijgedragen. Haar beleid en persoonlijkheid hebben een ander Duitsland laten zien. En dat is opmerkelijk.