Zwerver-àf
Zwerven en dwalen zit ons in het bloed. Het is een devies van deze tijd. Juist in de zomer trekken velen er op uit: Met de trein, de auto en de caravan, de brommer en zelfs te voet. Na de lange winter en in het jachtige leven doet de verademing en de rust goed! Het geeft weer nieuwe werkkracht en levensmoed.
Toch kunnen we ook in de kwade zin van het woord zwervers zijn, mensen die opgejaagd worden door de zorgen en problemen. De apostel Petrus peilt dat in zijn diepste zin, als hij van mensen als van dwalende schapen spreekt. Hij denkt dan aan de woorden van Jesaja: "Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons een iegelijk naar zijn weg".
Dan mag de verworven, maar vermeende vrijheid het dwalende schaap nog zo mooi lijken, er is toch geen treuriger schepsel dan zo'n dwalend schaap: Het raakt steeds verder van de veilige herderstaf vandaan; het krijgt een steeds onrustiger bestaan en in plaats van overvloed wordt schraalhans keukenmeester, om nog maar te zwijgen van de dreigende gevaren, die elk ogenblik verwonden en zelfs doden kunnen.
Zo' n dwalen is een zondig en schuldig dwalen: 't houdt het doen van het verkeerde in. Dan wordt Christus, de grote en goede Herder, niet gevolgd. Dan heeft de stem van het hart en van de zondige begeerten de overhand en dreigen de grootste gevaren voor lichaam en ziel.
Paulus kon en mocht van zijn lezers echter schrijven, dat dàt verleden tijd voor hen geworden was: "Gij waart als dwalende schapen, maar nu zijt gij bekeerd tot de Herder en Opziener uwer zielen".
Dat is een heerlijk getuigschrift: Elk diploma uit examentijd blijft daarbij achter, want dan ben je in beginsel klaar voor de grootste reis van je leven. Je hebt een paspoort voor de hemel en garanties voor onderweg in dit aardse leven met zijn moeiten, verleiding en aanvechtingen. De Herder gaat je voor en je hebt geen gevaar te vrezen; Zijn zorg bewaak'! van omhoog! Alle zwerverszin is ook voorbij, want er moest genoeg leergeld betaald worden en van de liefde van de Herder is ook het uiterste gevraagd: neen, het zwerven heeft zijn bekoring verloren; de prijs was te groot! Je bent een pelgrim geworden. "Gij zijt nu bekeerd", zegt Petrus. Kan dat ook van u gezegd worden? Hebt u de dwaasheid van uw zondig zwerven in de verloren wereld gezien? Gingen uw ogen er met schade en schande voor open, om ze weer beschaamd neer te slaan?
Niet dat u plaats en uur van uw bekering weet aan te wijzen: de waarachtige bekering gaat het hele leven door. Het is het afsterven van de oude, zondige mens en het opstaan van de nieuwe, geestelijke mens. Naarmate de oude afsterft, kan en mag de nieuwe opstaan. Daarom gaat het ook niet ineens, hoe krachtdadig de bekering ook wezen mag: David mocht als jeugdige herder de Heere al dienen, maar toen hij oud geworden was, was zijn geloofsleven pas rijp en volgroeid genoeg om in de vreugde zijns Heeren in te gaan. Hoe vaak is hij ook niet gestruikeld in het kwade! Zelfs de grote apostel Paulus heeft ondanks zijn omkeer op weg naar Damascus heel zijn leven moeten strijden tegen het verkeerde: hoe vaak zou hij anders weer zijn afgedwaald! Maar in hun hart was het dwaalspoor verlaten en zochten ze de goede Herder te volgen in Zijn voetstappen. Daar zal het dan ook om gaan in uw leven. De grote Herder en Opziener van uw ziel let nauwkeurig op of u het dwalen reeds moe bent. Van Hem zegt dé profeet Ezechiël: "Ziet Ik, ja, Ik zal naar Mijn schapen vragen en zal ze opzoeken". Dan bent u zwerver-àf!
W.H.v.K.