Verslaving

Het is goed dat er meer en meer inzicht komt in dergelijke zaken. Er zullen sommigen zijn die denken dat dit soort dingen bij ons niet voorkomen. Dat is helaas een droevige misvatting. Ook onder ons zijn er heel veel zaken niet in orde. We kunnen het rijtje zaken nog wel verder uitbreiden met dingen als echtscheiding, mishandeling, etc. etc. Reformatorische mensen weten vaak wel beter maar doen niet beter. We moeten dergelijk dingen maar diep proberen te overdenken. Overigens is er door alle tijden heen wel iets waar we ons zorgen over kunnen maken. Misbruik van alcohol is bepaald niet iets van de laatste 20 jaar. Ook vroeger waren er wel plaatsen waar de jenever rijkelijk werd ingeschonken. Het is dus echt niet zo dat alleen vandaag de dag jonge mensen hier meer vatbaar voor zouden zijn. Wel is het denk ik zo dat de drempels naar het verkeerde meer en meer zijn weggevallen. Porno is voor heel veel jonge mensen, via de smartphone, binnen handbereik gekomen. Hoe dat allemaal zal uitwerken is maar zeer de vraag. Het is in ieder geval een ontwikkeling die we zeer ernstig moeten nemen. Verslaving kan een heel leven op ingrijpende wijze verwoesten.

In de krant werd ook gesproken over de rol en de plaats van de kerk. Het is natuurlijk vanzelfsprekend dat de kerk hierin ook een taak heeft. We moeten de gevaren onder ogen zien en ervanuit de Bijbel voor waarschuwen. Ook is meeleven met ouders die hiermee worstelen heel erg belangrijk. Aan de andere kant is het wel belangrijk dat de kerk haar plaats weet. Kijk, een predikant is dienaar van het Woord. Hij moet zich toeleggen op de prediking van het Evangelie. Hij mag mensen de goede boodschap voorhouden van Gods genade voor schuldige mensen. Een kerkenraad mag ook best een mening hebben over verslaving en die duidelijk uitspreken. Maar een ambtsdrager is niet geroepen om hulpverlener te zijn. Daar heeft hij in de eerste plaats geen deskundigheid voor. In de tweede plaats is dat niet zijn taak. Meeleven en waarschuwen zijn belangrijk. Therapie en hulpverlening moet echter door deskundigen worden verricht. Het is goed om jonge mensen de weg naar de hulpverlening te wijzen. We moeten het ambt ook niet overvragen. En een predikant moet zich ook niet in de rol van een hulpverlener of maatschappelijk werker laten dringen. Hij komt voor de zaligheid en niet voor de gezelligheid.

Tenslotte is er nog een belangrijke gedachte bij verslaving. We leven in een zeer welvarende wereld. We gebruiken allemaal overvloedig de aardse gaven. Maar zijn we er ook beter van geworden? Is het niet heel erg nodig om door bidden en smeken de Heere te zoeken. Onze verslaafde jonge mensen hebben vooral en in de eerste plaats bewogenheid en gebed nodig. De duivel heeft ze stap voor stap van de goede weg afgebracht. Het is de Heere die mensen weer op Zijn wegen terug kan brengen. Laten we daarom vooral het gebed niet vergeten. Dat is het meest krachtige middel in de geestelijke strijd. Meer en meer hebben ons jonge mensen voorbeelden en gebed nodig. Laten we de troon der genade bestormen. God hoort graag hulpeloze mensen aan Zijn genadetroon. En laten we niet vergeten dat God wonderen kan en wil doen. Ook vandaag.