Voorzitter Arjen Diepenhorst van De Motte met de trekkers van het project: Alexandre van den Berg en Annet van Leersum. Zij tonen de tijdschriften.
Voorzitter Arjen Diepenhorst van De Motte met de trekkers van het project: Alexandre van den Berg en Annet van Leersum. Zij tonen de tijdschriften. Foto: Hans Villerius

'Marieke van Ouddorp' laat middeleeuwen herleven

'Marieke van Ouddorp' is een laat uitvloeisel van de restauratie die de kerktoren van Ouddorp in 1982 onderging. Tijdens die restauratie kreeg De Motte, de historische vereniging die zich toen nog in de eerste plaats met archeologie bezighield, de gelegenheid om haaks op de toren een sleuf te graven en de ondergrond te onderzoeken.

Dat onderzoek leverde mooie vondsten op. De meest opvallende was ongetwijfeld de onderkant van een kleine schedel. Het vermoeden van de amateurarcheologen was dat het om een kinderschedeltje uit de twaalfde eeuw ging.

Lange tijd gebeurde er niets. De vondsten verdwenen uit beeld. Ze stonden in een aantal kisten in de overvolle werkruimte van De Motte. Toen in 2015 een nieuwe archeologische werkgroep van start ging, trokken de vondsten opnieuw de aandacht en ontstond het idee om het gezicht van de schedel en de leefwereld van het middeleeuwse kind te reconstrueren.

Tufsteen

"Het verhaal ging altijd dat de kerk en de toren in 1348 zijn gebouwd", zei Alexandre van den Berg, die het Marieke-project samen met Annet van Leersum trok, vrijdagavond tijdens de opening in Museum Ouddorp. "Maar dat klopte niet met de aangetroffen bouwstijlen en materialen. Onder uit de toren kwamen grote blokken tufsteen tevoorschijn. Dat bewijst dat het gebouw ouder is. Vanaf ongeveer 1200 begon men met bakstenen te bouwen." De kerk, gebouwd op een duintop, is nu gedateerd als een twaalfde-eeuws bouwwerk.

De reconstructie van dat bouwwerk en de leefomgeving in die periode pronken nu in Museum Ouddorp en de kerktoren. De reconstructie van het gezicht van het kind is uiteindelijk een artist impression ten voeten uit van Kelvin Wilson geworden.

Meer bleek niet mogelijk omdat onderzoek uitwees dat de gevonden resten niet aan één kind toebehoorden, maar aan twee. De geslachtsbepaling gebeurde aan de hand van DNA in Canada, bij de Lakehead University in Ontario. Was het een jongen geweest dan zou Marieke Martinus hebben geheten, naar Sint Maarten, aan wie de kerk van Ouddorp oorspronkelijk was gewijd. Wilson heeft Marieke in twaalfde-eeuwse kleding geschilderd en op een zetel gezet die overeenkomt met een in Overschie opgegraven stoel uit dezelfde periode.

In Museum Ouddorp is de reconstructie van de kerk te zien, naast een maquette van de motte en enkele archeologische vondsten uit de twaalfde eeuw. De vondsten zijn gedaan aan het Smalle Einde. In de kerktoren is Marieke te zien én het een en ander uit haar leefomgeving. Bezoekers kunnen daar bijvoorbeeld zien hoe men in die tijd een muur van een huis bouwde. De expositie is te bezoeken tijdens de openingstijden van de bibliotheek en Museum Ouddorp. Zie voor openstellingen op maandagavond De Blauwe Stapper van de VVV Goeree-Overflakkee.

Tijdschriften

Naast de expositie 'Marieke van Ouddorp' bestaat het project uit twee tijdschriften. Ten eerste een special van De Ouwe Waerelt, het tijdschrift van historische vereniging De Motte. En ten tweede een tijdschrift voor de jeugd. Beide tijdschriften zijn verkrijgbaar bij Museum Ouddorp, de VVV en het Streekmuseum. Aan het jeugdblad is een lespakket voor de basisscholen gekoppeld.

'Marieke van Ouddorp' is financieel gesteund door de provincie Zuid-Holland. Dit in het kader van de subsidieregeling publieksbereik archeologie.

Impressie van 'Marieke van Ouddorp'.