Innerlijke strijd en veerkracht: hoe de oorlog een leven redde
Ada begint op de momenten dat haar moeder niet thuis is zichzelf te leren lopen. Vanwege de oorlogsdreiging en het daarbij behorende gevaar van vijandelijke bombardementen op de stad, worden alle kinderen geëvacueerd en naar het platteland gestuurd. Jamie krijgt van zijn moeder toestemming om te gaan, maar Ada niet. Toch volgt ze haar broertje stiekem naar de evacuatie-trein die hen naar een dorpje in Kent, dichtbij Het Kanaal brengt. De inwoners van het dorp mogen kiezen wie ze mee naar huis willen nemen. Jamie en Ada blijven alleen over, niemand wil hen hebben. Uiteindelijk worden ze door Lady Thornton, de voorzitter van het evacuatie-comité, bij Susan Smith afgeleverd. Deze jonge vrouw draagt een groot verdriet met zich mee en zit in eerste instantie niet te wachten op de verplichte zorg voor twee verwaarloosde stadskinderen. Toch gaat ze de uitdaging aan.
Voor Ada gaat er op het platteland een compleet nieuwe wereld open. Ze mag naar buiten zoveel ze wil en leert de betekenis van allerlei nieuwe woorden kennen. Door de liefdevolle aandacht van Susan ontdooit er iets in het hart van het meisje. Desondanks heeft ze het vaak te kwaad met angsten en nachtmerries.
Veerkracht
Ada leert paardrijden en pony Butter wordt haar grootste vriend. Ook leert Susan haar lezen en schrijven en boeken gaan een grote rol spelen in het leven van de fantasierijke Ada.
Op de achtergrond knaagt bij Ada een prangende vraag: wat als de oorlog is afgelopen? Moet ze dan terug naar Londen? Ze durft zich nauwelijks te hechten aan Susan en haar nieuwe leven. Dan wordt haar ergste angst waarheid: op een dag staat haar moeder voor de deur. Ze neemt haar kinderen mee terug naar Londen en Ada wordt opnieuw opgesloten. Diezelfde nacht barst een hevig bombardement los…
De wonden geslagen door de lichamelijke en geestelijke mishandeling van Ada worden zichtbaar, maar tegelijkertijd ook de genezende kracht van zelfopofferende liefde. Susan blijkt een meester in het creëren van een warm thuis, waar emoties mogen worden geuit. De titel zegt het al: oorlog lijkt meestal slechts levens te verwoesten, maar het geval van Ada redde de oorlog haar leven. Een bijzonder en liefdevol portret van een beschadigd meisje dat, tegen het decor van de Tweede Wereldoorlog op het Engelse platteland, een bemoedigende veerkracht aan de dag legt die ontroerd en raakt.
Ik raad meteen het pas verschenen en prachtig geschreven vervolgdeel 'De oorlog die ik eindelijk won' aan. Een must voor jong en oud die verder wil lezen over de lotgevallen van Ada, Jamie en Susan!
