Goed dat je er bent
Goed dat je er bent
'Goed dat je er bent', een realistische kijk op jezelf, door Sarina Brons van der Wekken.
Op de cover lezen we het volgende: Hoe komt het toch dat de ene persoon een positief zelfbeeld heeft en een ander helemaal niet? Waar zit dat raadsel dat 'eigenwaarde' heet? Hoe kom je aan zelfvertrouwen en wat en wie geeft je het gevoel dat je er mag zijn zoals je bent? Zomaar een paar vragen die iets onthullen wat u in dit boek kan verwachten. Aan de ene kant gaat het over de praktische benadering van het thema 'zelfbeeld', maar daarnaast gaat de schrijfster in op de spanning die er ligt tussen psychologie en theologie. Wat is de betekenis van psychologie in dit verband? De psychologie spoort aan om de kracht in jezelf te zoeken, jezelf te ontplooien en assertief te zijn. Leggen we daar de Bijbel naast, dan lezen we een andere boodschap: over nederigheid en ootmoed, over een gevallen mens die niets goeds meer doet, over totale afhankelijkheid van Gods genade. U begrijpt dat dit vragen oproept. Mag ieder mens zich door God aanvaard weten? Wat is dan de betekenis van schuld en verzoening, en welke rol speelt dit in het jezelf aanvaarden zoals je bent? In dit lijvige boek (224 pagina's) wil de auteur antwoorden geven, gebaseerd op de gereformeerde leer. Absoluut niet met de pretentie van volledigheid, maar het is geboren uit de behoefte om een handreiking te bieden om als christen een goede levenshouding te vinden.
Sarina Brons (1969) is als GZ psycholoog werkzaam bij Eleos. Ze heeft diverse boeken gepubliceerd over identiteit en opvoeding.
Het boek bevat 11 hoofdstukken, twee bijlagen, een notenapparaat en een literatuurlijst, voor verdere studie en een register met kernwoorden, die behandeld worden. Het is ook geen boek om in één adem uit te lezen, maar een handboek, met veel praktische voorbeelden. De gebruikte namen zijn gefingeerd, zodat geen herkenning mogelijk is, in verband met de privacy.
Voor in het boek begint de schrijfster met een uitspraak van John Newton: 'Ik ben niet degene die ik wezen moet. Ik ben ook niet degene die ik zou moeten zijn. Ik ben ook niet degene die ik hoop te zijn. Maar ik kan eerlijk zeggen: Ik ben niet meer degene die ik eenmaal was. Door Gods genade ben ik degene die ik ben.'
In deze uitspraak zit heel veel wat Sarina Brons in haar boek aan de orde stelt en door wil geven. In het Woord vooraf geeft de auteur aan welke doelgroep ze op het oog heeft: volwassenen die een negatief zelfbeeld hebben, maar ook diegenen die daarmee te maken hebben in hun omgeving.
Hoe is het boek opgebouwd? Wat is zelfbeeld en hoe wordt het gevormd? Ons zelfbeeld heeft te maken met eigenschappen, daarom behandelt de schrijfster de eigenschappen die iemand heeft en hoe je die waardeert en beoordeelt. In hoofdstuk drie gaat ze in op de gevolgen van een negatief zelfbeeld en hoe dat het leven kan stempelen. In hoofdstuk 4 komt vanuit de psychologie een model aan de orde dat inzichtelijk maakt wat mensen doen om hun onzekerheid en hun kwetsbaarheid te beschermen. Hierna geven de hoofdstukken 5 en 6 de Bijbelse lijnen over waardering van je gedrag en je zijn aan, gevolgd door een hoofdstuk over zelfbeeld in relatie tot religie. Sarina geeft in hoofdstuk 8 een aantal praktische handvatten om het zelfbeeld meer realistisch te maken. Twee hoofdstukken over zelfaanvaarding, zelfontplooiing en zelfverloochening maken het geheel compleet. Het laatste hoofdstuk heeft als titel: Dank dat je er bent!
Uit dat hoofdstuk geef ik het laatste gedeelte weer (blz. 192/193):
Al schrijvend ben ik steeds meer tot de conclusie gekomen dat het tobben blijft met enerzijds een leven buiten het paradijs en anderzijds een leven buiten God.
Buiten het paradijs is er altijd weer de onzekerheid en de gebrokenheid in verhoudingen. Ook als je vrede met God hebt, is het hier op aarde steeds zo onvolmaakt. De gebrokenheid stopt pas in het komende paradijs. Het blijft ook tobben met een leven buiten God. Dat is ook niet raar, want jij en ik zijn ook niet gemaakt om los van God te leven. In een van de eerste zinnen van Augustinus' Belijdenissen staat: 'Wij zijn geschapen tot U'.
We zijn bedoeld om ons geheel op God te richten. Als dat niet zo is, is er vrees, onzekerheid en leegte. Door de ellendige zondeval zijn we op drift geraakt en missen we houvast. We zoeken naar geborgenheid en totale aanvaarding zoals in de baarmoeder. Hunkeren we daar als mens niet naar: naar volledige acceptatie en verbondenheid? Ik geloof dat er genezing en vrede is als we in Christus met God verzoend zijn en de Heere kennen als een ontfermend Vader. Dan gaan we niet met onszelf omhoog en hoeven we onszelf niet meer te bewijzen. Dat geeft werkelijk ontspanning. Dan hoeft er niets meer en mogen we rusten… 'En ons hart is onrustig, totdat het rust vindt in U.'
Zeer hartelijk aanbevolen!
Naar aanleiding van 'Goed dat je er bent', een realistische kijk op jezelf, door Sarina Brons-van der Wekken, een uitgave van Den Hertog onder ISBN nr. 9. 789.033.129.605; Prijs € 18,50.