Prediking

Preken is het bedienen van Gods Woord. In de eerste plaats moet het in de kerkdienst gaan om Gods Woord. Er zijn in de gemeente natuurlijk tal van zaken. Er is diaconaat, ontmoeting, pastorale zorg en tal van zaken meer. Ook leven we in de 21e eeuw en zal er in de gemeente aandacht zijn voor de vragen en noden van onze tijd. Het moet echter niet zo zijn dat de prediking hierdoor op de achtergrond raakt. We komen niet naar de kerk om daar gezellig met elkaar samen te zijn. We komen naar de kerk om Gods Woord te horen. Die opdracht legt een grote verantwoordelijkheid op de prediker. Hij moet zich goed voorbereiden en vooral oppassen dat hij niet zijn eigen woorden of ervaringen gaat verkondigen. Dat vergt mediatie, gebed en voorbereiding. Als het goed is, heeft een prediker heel wat overdacht als hij zijn preek houdt. De hoorders moeten ook weten dat ze samenkomen om Gods Woord te horen. Dat Woord zal niet altijd eenvoudig zijn. Het Woord zal ook niet altijd bemoedigend zijn. Er zijn tal van teksten en geschiedenissen in de Bijbel die waarschuwingen bevatten. Als hoorder moeten we goed weten dat het hele woord aan de orde moet komen. Bovendien is het belangrijk dat we het Woord in alle bereidheid des harten begeren te ontvangen. Helaas kan het daar soms erg aan ontbreken. Maar laten we proberen het Woord te preken en te overdenken.
Preken is ook het Woord bij de harten van zondige mensen brengen. We kunnen natuurlijk allerlei vormen van toespraken onderscheiden. Er zijn algemene waarheden. Er zijn dingen die boeiend kunnen zijn. Maar in de kerk worden we meegenomen naar Gods rechterstoel. We zullen eenmaal voor God moeten verschijnen. De diepe ernst van het leven moet in elke preek doorklinken. De prediker moet het besef hebben dat de mensen naar zijn Woord geoordeeld zullen worden. De prediker bedient de sleutel van het hemelrijk. De hoorders moeten merken dat het gaat om hun hart. Bekering moet geen algemeen begrip zijn maar een concrete waarheid die God van ons eist. Het is ook een waarheid die God Zelf wil en kan geven. Het moet in ieder geval zo zijn dat ieder in de kerk wordt aangesproken en iets meekrijgt om de week weer in te kunnen. De prediking is bedoeld om mensen te laten merken dat ze op reis zijn naar een eeuwigheid. Ook moet de prediking wijzen op de genoegzaamheid en de grootheid van Christus, die in het Evangelie aan alle hoorders wordt aangeboden. Door het ware geloof wordt deze Zaligmaker omhelsd. Door het ongeloof wordt deze Heiland verworpen. Het omhelzen van Christus is Gods genade en het verwerpen is onze eigen schuld. Zo liggen de zaken in de Schrift en zo moeten ze ook op de harten van de hoorders worden gelegd. En de Heere zal ermee doen wat Hem behaagt. Preken is uiteindelijk ook een 'gemakkelijk' werk. Dominees hoeven geen mensen te bekeren. Dat doet God Zelf, vaak op momenten en bij mensen waar wij dat niet verwachten. Gods wegen zijn dan hoger dan onze wegen. Het leidt tot verwondering en aanbidding.