Dromenvanger
Wat er in de gevulde etalages stond, viel mij niet zo op. Maar iets wat op een raam van een van de lege winkelpanden stond is me bijgebleven. Passanten werden opgeroepen om deel te nemen aan een 'workshop dromenvanger'. We liepen door en ineens realiseer ik me wat er stond. Na het raadplegen van mijn collega bleek dat ik het goed gelezen had. 'Dromenvanger', nooit heb ik geweten dat het bestond. Ik vroeg me af wat ik me daarbij voor moet stellen. Verschillende beelden werden door mijn beperkte fantasie gevormd: ik zag een zaal met allemaal bedden in een kring opgesteld. Op die bedden lagen mensen die zacht snurkend in een diepe slaap zijn gevallen. Hier en daar schrikt er eentje half wakker. Daar pakte een man een dromenmepper die aan het bed hangt en slaat vervolgens een boze droom uit de lucht. Een eindje verder pakt een mevrouw vanonder haar bed een netje en met een omzichtige beweging wordt er een mooie droom uit de lucht getild. Vervolgens stopt ze deze droom in een hoesje dat onder haar kussen verdwijnt en slaapt met een glimlach weer verder in. Weer een bed verder ligt iemand die in paniek overeind schrikt. Hij heeft grover materiaal nodig, zoals touwen en een zweep, want aan de rand van zijn bed staat een dampend paard. Een nachtmerrie. Op een ander bed ligt een oud-politicus op zijn matras. Hij slaapt heerlijk, want hij behoort tot de gevorderden. Hij heeft tijdens deze workshops al veel dromen gevangen. Naast hem staat een ton vol met niet-uitgekomen dromen, maar hij is er tevreden mee en als hij even wakker schrikt, dan grabbelt hij erin en ronkt voldaan verder. Oké ik liep ook maar wat te dagdromen… Zie deze column dan maar als papieren dromenvanger.