Gods Redmiddel
1. Hoe Saulus Damascus binnen wilde komen
Met bolle zeilen had Saulus (Paulus) Jeruzalem verlaten. Hij was op het hoogtepunt van zijn carrière. Hij was in vuur en vlam om de principes van de Joodse wetten te handhaven. Het hele gebeuren rond het lijden, sterven en de opstanding van Jezus Christus moest doodgezwegen worden. En allen die wél in Hem geloofden moesten uit de weg geruimd worden.
In Jeruzalem leek alles wel een beetje op orde. Daar ging het de goede kant op. Het dood en verderf zaaien van Paulus had er voor gezorgd dat de gemeente uiteen geslagen was. Domme duivel. Het vruchtbare zaad werd uitgestrooid over de omliggende velden, dorpen en steden.
Wat een krachtpatser, die Paulus. Sterke metgezellen om hem heen. Boekrollen van de Joodse regels op zak. Een echte ijveraar, doch zonder verstand met goddelijk licht bestraald.
Is dit ook een zwakke kant binnen onze kerken? Wel regels en principes, maar geen visie bij God vandaan?
Zo zou Paulus met volle vaart Damascus binnen gegaan zijn.
Maar God kwam hem tegen!
"Heilig zijn, o. God, Uw wegen,
Niemand spreek' Uw hoogheid tegen,
Wie, Wie is een God als Gij,
Groot van macht en heerschappij . . . ."
Vuur van de hemel, een flitsend licht en daar ligt hij, de strijder.
Hij is krachteloos, stuurloos, blind, hulpeloos, reddeloos. Zo doet God dat!
Daar neemt de Heere hem bij de hand en zal hem Damascus binnenleiden zoals Hij het wil.
2. Hoe Paulus Damascus binnen gaat
De Heere heeft de juiste voorbereidingen getroffen om een ontmoeting te geven in Damascus. Daar zijn wel enkele hobbels. Want Ananías gaat niet voetstoots mee in het plan van God. Moet hij die vervolger ontmoeten? Maar de Heere weet hem te overreden. Dit laat zien dat Ananías gevoelig was voor de invloeden van de Heilige Geest en het spreken Gods. Niet levend bij regels alleen, maar met een visie. Die gaat de Heere verder openbaren en uitwerken.
Zie je Paulus lopen? Er is niets meer over van die sterke held. Zwak, blind en onmachtig loopt hij daar. Zo komt hij Damascus binnen. Zo leert hij later ook roemen in zijn zwakheden.
Daar in Damascus gebeurt heel wat. Paulus komt zo sterk onder de invloed van Gods Woord en Geest dat Christus meer aan hem geopenbaard wordt. Sterker nog, een ander vuur gaat in hem branden. Hij krijgt een diep verlangen om Jezus Christus, als de Zoon van God, te gaan verkondigen. Hij mag weer zien en mag geestelijk diepe dingen zien. Hij wordt meer en meer bekrachtigd.
Vele dagen blijft hij in Damascus. Het Woord verspreidt zich. De Joodse leidslieden gaan zich zorgen maken. Deze verkondiging van de Zoon van God, gaat wel vele harten raken en trekt onuitwisbare sporen.
De soep van de Joden wordt steeds heter en kookt over. Hoe dan ook, deze Paulus moet dood! De stadhouder wordt erbij ingeschakeld, de poorten vergrendeld, het doodsplan gesmeed.
3. Hoe Paulus Damascus verlaat
Moet Paulus echt sterven? Nee, dat kan niet want de Heere heeft nog zéér veel werk voor hem onder de heidenen. Hij zal helder en klaar verkondigen dat Jezus Christus in de wereld gekomen is om te zoeken en zalig te maken wat verloren was.
Paulus zit gevangen in Damascus, maar vrienden laten hem in een mand uit een venster bij de stadsmuur naar beneden zakken. Het is een heilige spot met de plannen van de duivel. Tegelijk ook een beeld voor het leven dat Paulus gaat leiden, vol kwetsbaarheid en lijden. Stokslagen wachten later, steniging, schipbreuk. Hij leert het verdragen. Hij zag de rijkdom in Christus en kreeg er alles voor over om die enige Naam onder de hemel gegeven tot zaligheid, te verkondigen.
In een mand naar beneden. Zo doet God dat. Het ligt alles in Zijn hand. Hij gedenkt aan de smaad die elk van Zijn knechten lijdt. De prijs is op Golgotha betaald, de overwinning behaald toen Christus stierf. En nu is de toekomst van de Kerk zeker, verankerd in het bloed van het Lam.
Misschien liggen er wel lijnen naar het biezen mandje van Mozes, naar de verspieders bij Jericho, naar de ark van Noach.
Het is goed zo. De Heere redt.