Pasen is leven

Wat een diepe en scherpe tegenstelling wordt ons in de Bijbel bekend gemaakt. Laat die tegenstelling ons leven mogen beheersen. Er is geen verdoemenis voor diegenen die in Christus Jezus zijn (Rom. 8:1). De Heere Jezus is ook opgestaan. Hij heeft betaald aan Gods recht en daarom kon Hij door de dood niet vastgehouden worden. De dood is overwonnen en het leven is aan het licht gebracht. Wat een diepe en heerlijke boodschap is Pasen.
Pasen brengt bij de opstanding van Christus. Christus is de Eersteling van diegenen die tot het ware leven zijn gekomen. Over Hem heerst de dood niet meer. Voor Zijn opstanding had de Heere een ware menselijke natuur. Het was echter wel een natuur die in alles onderworpen was aan de zonde en de gevolgen ervan. Wat heeft de Heere in ziel en lichaam onvoorstelbaar moeten lijden. Onze belijdenis spreekt zelfs over een nederdaling ter hel. Hij heeft de helse angsten in Zijn ziel gedragen. Het is niet in woorden te vatten wat het de Heere gekost heeft om zondaren weer terug te brengen bij God. Paulus zegt dat Christus Zichzelf heeft vernietigd. Dat zijn diepe woorden die we slechts stil en met huiver kunnen overdenken. Wat heeft de zonde ernstige gevolgen. De Heere moest er voor lijden tot in de dood. De Heere heeft echter betaald. En op de Paasmorgen blijkt dat God de Vader volkomen bevredigd is met het offer van Zijn Zoon. Daarom is Hij de Levende. Het leven van de toekomende eeuw is in Hem reeds werkelijkheid geworden. In Pasen heeft de kerk een zeker garantie van de opstanding uit de doden. Eenmaal zullen de gelovigen in dit leven delen. Pasen grijpt vooruit.
Pasen brengt ook bij de verlossing van de gelovigen. Deze wereld is aan de verwoesting en het verderf onderhevig. Keer op keer ervaren we de bittere gevolgen van de zonde. Wie heeft er nooit bij een graf gestaan? Waar moeten geliefde doden niet worden betreurd? Hoe moeilijk kan het zijn dat we onze geliefden niet meer kunnen ontmoeten, spreken en dingen met hun kunnen delen. Voor de gelovigen is de dood echter niet het laatste woord. Het is ook niet het enige woord. Christus ging naar de hemel om een plaats voor Zijn kerk te bereiden. En als Hij dat werk voltooid heeft, dan komt Hij terug. En met Hem zullen ook alle doden opstaan. De gelovigen zullen opstaan tot eeuwige heerlijkheid. Dood is niet dood, maar voor Gods kerk is het de overgang naar de heerlijkheid. Die heerlijkheid zal eenmaal volkomen zijn als de Heere al Zijn kinderen weer Thuis heeft gehaald. En zij alleen met lichaam en ziel hun Heiland zullen ontmoeten en grootmaken. Wat moet het toch heerlijk zijn om in die heerlijkheid aan te komen. Dat is loutere genade voor schuldige mensen.
Pasen geeft daarom ook hoop. In deze verloren wereld is geen hoop. De zonde wordt meer en het leven met de Heere wordt helaas minder. Maar er is uitzicht voor allen die de Heere vrezen. De Koning van de kerk gaat voort met Zijn werk. Daarom moeten we niet teveel blijven hangen aan de wereld. Deze wereld gaat voorbij. Maar eenmaal komt Jezus terug en dan zullen allen die Hem liefhebben eeuwige vreugde smaken. Dat is de goede boodschap die op de Paasmorgen begon te klinken. Tot eer van God.