Lichaam van Christus
De kerk is katholiek. We belijden dat elke zondag. Katholiciteit betekent dat de kerk een getalsmatig (kwantitatief) aspect heeft. Vanaf Adam tot aan de laatste uitverkorene wordt de kerk door de eeuwen heen vergaderd. Wat is het diep en mooi om over dit getalsmatige aspect na te denken. De Schrift vertelt ons dat er eenmaal een schare zal zijn die niemand tellen kan. Christus heeft Zijn bloed gestort en daarom is Hij de Eertsgeborene onder vele broederen. En in het huis van Zijn Vader zijn vele woningen, zo heeft de Heere Jezus ons gezegd. En Zijn Woord is de waarheid. Wat is het ook mooi om over dat getalsmatige aspect vandaag de dag na te denken. Een poosje geleden waren er in onze kerk regelmatig vluchtelingen uit Congo. Die broeders en zusters hadden verschrikkelijke dingen meegemaakt. En toch bleven ze vertrouwen op de almachtige hand van hun Koning. Soms mocht je merken dat er oprechte kinderen Gods onder waren. Heerlijk om zo de getalsmatige kant van de kerk te mogen meemaken. Ieder die weleens op een zendingsveld is geweest weet ervan. God gaat door met Zijn werk.
De kerk is ook katholiek in haar belijdenis. We noemen dat het kwalitatieve element van de katholiciteit. We behoeven de Bijbel maar open te slaan om dit kwalitatieve element te ontdekken. Christus is bijvoorbeeld de Koning van deze kerk. Een andere heerser is er niet. Het ware geloof bindt alle kinderen van God samen, door de eeuwen heen en door alle landsgrenzen heen. En alle leden van de kerk zijn gewassen in Jezus' bloed, verkoren door God de Vader en geheiligd door de Heilige Geest. Wat een heerlijke gedachte om in die rijkdom door een waar geloof te mogen delen. Daar kan de wereld met al haar klatergoud echt niet tegenop. En wat is het ook bemoedigend om bijvoorbeeld iemand uit een totaal andere cultuur en een ander werelddeel iets te horen vertellen van de drie stukken (ellende, verlossing en dankbaarheid) in zijn of haar leven. Alle gelovigen delen in de enige troost in leven en in sterven. Dat is de heerlijkheid van de ene katholieke kerk. We belijden het elke zondag in de apostolische geloofsbelijdenis.
De kerk kent ook een verschijningsvorm. Het wezen van die kerk is Gods gelovig volk. Maar dat wezen krijgt ook een vorm. En dan beginnen de moeilijke zaken. We weten van kerkverbanden, kerkordes, belijdenissen, liggingen, scheuringen, verdachtmakingen, groepsdenken en wat niet al. Soms zijn er natuurlijk goede dingen. Wie zou de kerk haar belijdenis willen ontnemen? Maar er is ook zoveel wat je de moed zou kunnen benemen. Als je kijkt wat wij er allemaal van terecht brengen, dan vraag je je soms af of er nog wel een kerk is in Nederland. Al die verschillen en scheuringen strekken ons niet tot eer. Het is zonde voor God. En toch is er die kerk. Nee, dat komt niet door ons ongelovige en soms arrogante optreden. Wat komen we een zelfgenoegzaamheid tegen. Wat is er onder de leden van de kerk soms ook veel verkeerde zelfgenoegzaamheid. En waarom eigenlijk? Zijn we niet te 'rijk' geworden? In de hemel is alleen plaats voor straatarme mensen die thuis komen op grond van de gerechtigheid van Christus, alleen. Dat is de ware en katholieke kerk, het Lichaam van Christus. En met die kerk gaat het goed!