Afbeelding
Foto:

Mogelijkheden en moeilijkheden van een tweede huwelijk

Al is dit boek geen biografische beschrijving van de omstandigheden die de auteur (zelf weduwnaar), heeft meegemaakt, toch weet hij op een bijzondere wijze een en ander onder woorden te brengen. Hoe kom je tot een nieuw geluk en tot een tweede eerste liefde (bijzonder gezegde)? Het is belangrijk dat de eerste stap gezet wordt in afhankelijkheid van de Heere. Hoe is dit boek (117 blz.) opgebouwd?

Elk hoofdstuk begint met een intro (cursief), dat de rode draad vormt in dit boek. Het is een gefingeerd gesprek tussen twee mannen, die weduwnaar zijn geworden. Ze komen ieder tot een andere keuze om hun leven weer invulling te geven: de ene trouwt wel, maar de andere kan er niet toe komen.

Het is verrassend, hoeveel en welke praktische zaken er komen kijken om tot een nieuw huwelijk te komen. De schrijver laat duidelijk blijken dat een goede communicatie tussen alle partijen van grote waarde is. Om je te bezinnen op het gelezen hoofdstuk, wordt dit afgesloten met vragen ter reflectie.

Jan Proos (1958) is docent godsdienst aan Hogeschool Driestar educatief te Gouda. Hij is zelf weduwnaar geworden en daarna opnieuw getrouwd.

Waarom, wat is de aanleiding om dit boek te gaan schrijven? Hij en zijn tweede vrouw zijn getrouwd en staan elk jaar stil bij die heuglijke dag van hun tweede huwelijk. Dat niet alleen, maar ook hoe moeilijk dit proces is geweest. Je bent dit nooit van plan geweest. De eerste vrouw van Jan stierf een aantal jaren geleden. De schrijver noemt dit een verschrikkelijk verlies, een gat in zijn leven. Over deze zaken zijn al boeken genoeg geschreven. Dit boek wil beschrijven wat er zoal kan gebeuren wanneer je als weduwnaar opnieuw trouwt. Waarom noemt hij geen namen? Om duidelijk te maken dat dit geen autobiografie is. Vandaar deze afstand, dus eerste en tweede vrouw, in plaats van reële namen. Het boek is ook geen beschrijving van de wijze waarop hij getrouwd is: dat behoort bij zijn privéleven. Waarom dan toch dit boek? Een praktische handreiking geven met het oog op een nieuw huwelijk. Het is in feite een beschrijving van een lang evaluatieproces. Het boek is verre van volledig, maar kan wel dienst doen als een spiegel voor elke persoonlijke situatie. Verschilpunten en overeenkomsten komen spoedig naar voren en dat zeker tot gesprek leiden.

Waar begint het proces om te komen tot een tweede huwelijk? Bij de rouwverwerking, al merkte iemand op, dat 'rouwverwerking' niet het juiste woord is. Rouw is niet op een bepaald moment verwerkt. Rouwen gaat nooit meer over. Eigenlijk kun je beter spreken van 'omgaan met rouw'. De schrijver heeft veel baat gehad bij boekjes over rouwverwerking die zijn verschenen. Het proces is bijzonder en niemand ervaart en beleeft precies dezelfde dingen. De schrijver wilde geen handreiking schrijven hoe weduwnaars hun leven kunnen oppakken, maar hij wil specifiek schrijven over dit onderwerp 'opnieuw getrouwd'. Heel duidelijk wil de schrijver aangeven dat weduwnaars die niet voor de tweede keer trouwen geen 'doelmissers' zijn, Absoluut niet. De intro's laten twee personen (Henk en Klaas) aan het woord. Zij geven hun gevoelens weer waarom de een wel op zoek is naar een tweede huwelijk en de ander er bewust voor kiest om dat niet te doen.

Jan Proos wilde weten waar hij op moest letten toen hij voor de tweede keer ging trouwen. Het viel niet mee, omdat dit onderwerp niet zo vaak besproken wordt. Het is een complex gebeuren. In de praktijk gebeurt het aangaan van een tweede huwelijk niet zo vaak. De meeste weduwnaars blijven alleen.

De schrijver heeft in dit complexe gebeuren geprobeerd orde te scheppen. In de praktijk zijn de kinderen en het geloof de belangrijkste factoren voor het aangaan van en het welslagen van een tweede huwelijk. In veertien hoofdstukken gaat de auteur veel facetten na. Neem zelf en lees. Het einde van zijn persoonlijke achtergronden is waardevol om mee te geven:

… (blz. 18) Het feit dat ik wel voor de tweede keer getrouwd ben, stemt me diep dankbaar. Ik besef dat dit een genade van God is en niet mijn eigen verdienste. Dat maakt me bescheiden en voorzichtig om snel te oordelen of om grote woorden te gebruiken.

… Een handreiking slechts: geen stellingen en grote woorden. Ook voorzichtigheid in het uitdiepen van de onderwerpen en het beschrijven van de moeilijkheden die er kunnen zijn. Hopelijk kan het u helpen om tot een zekere zelfbewustheid te komen. Zij die het aandurven om een nieuwe stap te zetten en een levensgezellin te zoeken, wil ik een helpende hand bieden. Opnieuw trouwen is niet makkelijk, maar wel mogelijk! Het mag en het kan!

Een bijzonder thema, maar meer dan de moeite waard om te lezen, niet alleen weduwnaars, maar ook weduwen kunnen daar hun winst mee doen. Van harte aanbevolen.