"Een ode aan mijn opa en oma"
Gelukkig zijn de tijden veranderd en ben ik mijn achternaam juist heel erg gaan waarderen. Een paar maanden geleden kwam in het nieuws dat een baby nu de namen van allebei de ouders kan krijgen. Ik was door het dolle heen. Nu kan ik ook mijn achternaam doorgeven aan mijn kinderen als ik die ooit mag krijgen.
Ik draag dezelfde achternaam als mijn opa en mijn oma. In december is mijn oma overleden en ook mijn opa leeft al niet meer. Bijna het enige wat ik nog van ze heb, is hun achternaam. Mijn achternaam is soort van hun erfenis. Op die manier draag ik ze voor altijd met mij mee. Ik mis m'n opa en oma heel erg. Helemaal nu ze er allebei niet meer zijn. Familie is voor mij het allerbelangrijkste wat er is. Daarom ben ik zo trots dat ik hun achternaam draag. Ik heb in mijn leven zoveel geleerd van hen en daarom vind ik het een hele eer om hun naam te mogen dragen. Hoe lang, simpel en saai hij ook is. Voor mij betekent het veel meer dan alleen een achternaam. Het vertelt waar ik vandaan kom en bij wie ik hoor en ik ben er trots op om een kleindochter van mijn opa en oma te zijn. Dus daarom zou ik mijn achternaam nooit willen veranderen.
En ja, tuurlijk snap ik het als er mensen zijn die wel hun achternaam willen veranderen. Of dit nu komt door scheiding, incest of een beroep. Mensen moeten daar vrij in zijn om dat gewoon te kunnen veranderen. Maar ik zal mijn achternaam nooit veranderen. Ik ben er zo trots op om diezelfde achternaam te dragen als mijn opa en oma. Door die achternaam te houden en door te geven, draag ik ze voor altijd met me mee.