Jongerencoach Gerwin Rikkers: "Dit werkt raakt me"
De motor is het handelsmerk van de jongerenwerker. Daarmee rijdt hij kriskras over het eiland om jongeren op te zoeken en contacten op te bouwen. In de anderhalf jaar tijd dat hij het werk doet, heeft hij contact opgebouwd met zo'n 250 jongeren, waarvan hij sommige vaak ziet en anderen maar af en toe. "Als ik jongeren voor het eerst zie, rij ik eropaf en vraag of ik even mag storen. Daarna vraag ik meestal hoe het gaat. Vaak willen de jongeren als eerste weten wie ik ben en wat ik kom doen, maar dat vind ik logisch." Door de jongeren regelmatig op te zoeken, ontstaat er een vertrouwensband. "Ze moeten weten dat ik er ben als ze vastlopen. Ik wil naast ze staan om ze te helpen als ze hun leven willen veranderen."
Drugs blijft trekken
Naast de contacten leggen en onderhouden met de jongeren op het eiland, begeleidt hij zo'n 25 jongeren. Die kampen vrijwel allemaal met drugsverslaving en andere problemen. Zoals de jongen die momenteel tien weken in een afkickkliniek zit om van de drugs af te komen. Tijdens die periode wordt het gif van de drugs afgebroken door het lichaam en worden er intensieve gesprekken gevoerd. De jongerencoach legt uit dat het na zo'n afkickperiode vreselijk moeilijk is om van de drugs af te blijven, zeker als de jongere weer terug is op het eiland. Omdat je vrienden nog steeds gebruiken bijvoorbeeld, of omdat er weer drugs wordt aangeboden. De drugs blijft trekken. Soms wordt het drugsgebruik vervangen door een ander middel, zoals alcohol. "Dus als deze jongen na zijn behandeling terugkomt naar het eiland, leg ik zo snel mogelijk contact, want er komt altijd een dip na het afkicken. En dan wil ik hem steunen."
Drugs nooit oplossing
Of de problemen rondom verslaving op het eiland groter zijn dan in andere regio's, vindt de jongerenwerker moeilijk te beoordelen. "Waar ik wel van schrik, is dat er op jonge leeftijd al drugs wordt gebruikt. Er zijn jongeren van 14 en 15 jaar oud die al harddrugs gebruiken. Dat is een zorgelijke ontwikkeling. Ik veroordeel die jongeren niet, maar ik ga wel graag met ze in gesprek. Dan zeg ik bijvoorbeeld dat ze er wit uitzien en ik me zorgen maak, en vraag of het wel goed gaat. Wat ik heel mooi vind, zijn gesprekken waarin je vraagt wat een jongere zelf wil met zijn of haar leven. En vervolgens kijken op welke manier dat doel kan worden behaald. Drugs gebruiken is volgens mij nooit de oplossing." De jongerenwerker benadrukt dat het met de meeste jongeren op het eiland gelukkig gewoon goed gaat.
20-30 zwervende jongeren
In de periode voor de lokale verkiezingen vorig jaar, werd er gesuggereerd dat er zeker zestig jongeren dakloos zijn en op het eiland zwerven. Rikkers heeft navraag gedaan. "Want ik wil die jongeren graag opzoeken en helpen. Er zijn geen jongeren die dakloos over het eiland zwerven. Wel zijn er jongeren die geen eigen huis hebben en op de 'bank' slapen bij anderen. Dit gaat om zo'n 20 tot 30 jongeren." Daarbij speelt er meestal een flink aantal verschillende problemen. Door het ontbreken van een postadres komen ze bijvoorbeeld niet in aanmerking voor een uitkering, ze hebben geen zorgverzekering, zijn uit hun huis gezet en ze zijn onbereikbaar voor instanties, omdat ze geen telefoon of e-mail gebruiken. Gerwin zegt dat veel jongeren eerst een keer de bodem van de put voelen voor ze beseffen dat ze hun leven radicaal willen veranderen. "Maar als ze zover zijn, dan ga ik met ze mee naar de gemeente, zoek ik mee naar een woonruimte, help ik met het regelen van een postadres en met alle andere dingen die nodig zijn om te werken aan een toekomstperspectief. Maar voor deze groep zou er eigenlijk een crisisopvang moeten zijn op het eiland. Een plek waar ze even afstand kunnen nemen van het milieu waarin ze verkeren, op adem kunnen komen en plannen kunnen maken voor de toekomst.
Behandeling op het eiland
Een ander punt van zorg is dat minderjarigen die kampen met een verslaving voor hulp om af te kicken naar bijvoorbeeld Spijkenisse of Rotterdam moeten reizen. Die worden niet opgenomen, maar hebben meerdere keren per week een behandelgesprek. "Het is een enorme belasting voor de jongere om steeds heen en weer te reizen en het is voor de ouders vaak ook lastig om iedere keer heen en weer te rijden. Daarom zou het goed zijn als jongeren voor die behandelingen ook op het eiland terecht kunnen. Maar daar is de gemeente gelukkig al mee bezig."
Vinden en verbinden
Probleemjongeren moet je volgens Gerwin Rikkers niet in hokjes plaatsen. Het is nooit zwart-wit. Iedere situatie is anders, soms komen ze uit een warm nest, de andere keer spelen er problemen. De een vlucht voor negatieve of traumatische ervaringen door drugs te gebruiken. De ander gebruikt drugs om tot rust te komen, of juist voor de 'kick', of om de ellende in hun omgeving even te vergeten. Zijn advies is voor iedereen hetzelfde: Zoek hulp, hoe sneller hoe beter! "Jongeren mogen mij altijd bellen. Wat ze mij vertellen is vertrouwelijk en deel ik alleen als ze daar toestemming voor geven met anderen. Ook ouders of vrienden die zich zorgen maken over een jongere mogen hem bellen. Dan probeer ik de jongen of het meisje over wie het gaat op te zoeken. Mijn werk bestaat uit vinden en verbinden. Eerst de jongere vinden en vervolgens, als de jongere hiervoor openstaat, verbinden met de juiste hulpverlening."
Geen evangelist
De motorrijder is duidelijk over zijn motivatie om jongeren te helpen. "Ik heb zeven jaar in een commerciële functie gewerkt, maar na verloop van tijd ging ik op zoek naar meer zingeving in mijn leven." Vanuit zijn motivatie om mensen te helpen stapte hij in de wereld van de hulpverlening. Na verschillende functies, zo hielp hij onder andere mensen die op straat leven in Rotterdam, voelt hij zich nu helemaal op zijn plek als jongerenwerker. De motivatie en inspiratie voor zijn werk haalt hij uit zijn christelijk geloof. "Ik citeer graag Paulus, die zegt: 'De liefde van Christus drijft ons.' Maar ik ben geen evangelist op een motor, mijn taak is het om jongeren te helpen. Maar natuurlijk, als jongeren zelf vragen hebben over het geloof, dan ga ik daarover graag in gesprek."
Meer de straat op
Doordat er steeds meer jongeren aankloppen voor hulp, komt Gerwin steeds minder toe aan het rondrijden op zijn motor om jongeren op te zoeken. "Daarom hoop ik dat er in de toekomst ruimte is voor een collega die de begeleiding van de jongeren kan doen, zodat ik weer meer tijd heb om de straat op te gaan." Op dit moment is stichting Ontmoeting met de gemeente in gesprek om te kijken naar de mogelijkheden voor eventuele uitbreiding. Regelmatig is Gerwin thuis in gedachten nog bezig met de jongeren die hij ondersteunt. "Het werk raakt me."
Serie: Witte eiland?
Klopt de bewering dat Goeree-Overflakkee 'het witte eiland' is? Eilanden-Nieuws onderzoekt in een artikelenserie de stand van zaken op het gebied van drugsgebruik. Onder andere hulpverleners, politie en een kinderarts vertellen over hun ervaringen.
