Tim: "Als ik mensen zie genieten, kan ik daar zo gelukkig van worden''
"Op de middelbare school haalde ik met pijn en moeite mijn havo-diploma. Daarna wilde ik geen hbo doen, maar mbo.'' Toen kwam Tim op het Hoornbeeck terecht. Hij dacht dat mbo een makkie zou zijn, maar dat viel nog tegen. Wel vond hij het ontzettend mooi om te doen. Omdat hij goede cijfers haalde, vroeg hij of hij het laatste jaar werken-leren kon doen. "Dit mocht en toen ben ik bij Sjaloomzorg aan de slag gegaan.'' Na zijn diploma te hebben gehaald is hij daar actief als zorgkundig coach.
Verliefd
Tim denkt even na. "Het heeft altijd al in me gezeten om andere mensen te helpen. Mijn moeder, die in de gehandicaptenzorg werkte, vertelde daar altijd zulke leuke verhalen over, dat ik zelf ook enthousiast werd.'' De keuze was uiteindelijk óf bij de politie óf in de zorg. Het werd het laatste. Gepassioneerd: "Vanaf de eerste dag ben ik er verliefd op geworden.'' Zelfs zo verliefd, dat hij na jaren op volleybal gezeten te hebben stopte met de sport, omdat hij zo druk was met zorgtaken. Ook had hij geen tijd meer voor uitgaan. "Je wordt snel volwassen als je in de zorg werkt.''
"Mensen kijken raar op dat ik zeg dat ik in de zorg werk. De zorg heeft misschien nog een beetje het imago dat het niet stoer is ofzo. Maar die mensen zou ik graag eens een dagje meenemen. Het is veel complexer en meer divers dan je misschien zou denken.'' Volgens Tim zijn zeker mannen op dit moment erg gewild in de zorg. "Het softe imago gaat er langzamerhand vanaf en ik zie het aantal mannelijke collega's stijgen.''
Gekke bek
Zijn vaste baan heeft Tim bij Sjaloomzorg, daarnaast werkt hij nog voor verschillende andere zorginstanties. Zijn taak is het begeleiden van zes bewoners. "Dat houdt in dat je zorg moet bieden aan die mensen in dagelijkse taken, als hen wassen of douchen, maar ook werken aan hun zelfredzaamheid om hun levenskwaliteit te behouden of te verbeteren. "De huishoudelijke taken zijn niet mijn sterkste punt'', grinnikt hij. "Soms zit het hem in de kleine dingen: als je één gekke bek trekt, zitten ze meteen te schaterlachen.''
"Je hebt eigenlijk de rol van een ouder in een gezin. Alle soorten vragen komen langs, je bent hun adviseur en aanspreekpunt.'' Veel mensen met een beperking gaan overdag naar de dagbesteding, wat bij een officiële werkgever kan zijn. Als je maar actief bezig bent met handen of hoofd. Tim is vrij om zelf de avond in te richten. "Je staat er in je eentje voor, wat betekent dat je veel vrijheid hebt, maar ook een grote verantwoordelijkheid.'' Gelukkig zijn de mensen met een handicap onderling als broers en zussen voor elkaar.
Van 0 tot 100
Maar het gaat niet altijd goed. "Gehandicapte mensen zijn soms heel onvoorspelbaar en kennen het verschil tussen goed en kwaad niet altijd. Dan gebeuren er wel eens vervelende dingen, zeker omdat ze meteen van 0 tot 100 kunnen gaan.'' Tim krijgt begeleiding over hiermee om te gaan en zich in geval van nood te kunnen verweren zonder de mensen pijn te doen. "Je staat er naast als vriend en moet het goede in ze blijven zien. Problemen moet je ook niet mee naar huis nemen, maar meteen van jezelf af laten glijden.''
Het positieve overheerst echter. "Als ik die mensen zie groeien of genieten, kan ik daar zo gelukkig van worden. Het is mooi om daar een bijdrage aan te kunnen leveren.'' Tim wil dan ook altijd in de zorg blijven werken, benadrukt hij. "Wellicht dat ik in de toekomst een keer een hbo-opleiding voor manager ga doen, maar dat is nog toekomstmuziek.'' Stellig herhaalt hij het nog maar een keer: "In ieder geval blijf ik in de zorg werken.''