Korte lontjes en lange tenen
De psychologische praktijken bloeien op onder systematisch slachtofferschap en in de media wordt gesmuld van verbale vechtpartijen. Om dit hufterdom te bestrijden is er een beschavingsoffensief in het leven geroepen: #doeslief. Hoewel het een hoog geitenwollensokkengehalte heeft, vind ik het wel #doeslief wel positief. Het is niet normaal om mensen een levensbedreigende ziekte of de dood toe te wensen. Dat we aardiger voor elkaar moeten zijn, vindt een heel groot percentage van Nederland. Maar waarom dóén we het dan niet? Dat heeft volgens een hoogleraar sociale psychologie te maken met iets dat 'morele superioriteit' heet. Dat houdt in dat we onszelf van nature aardiger vinden dan de rest en daardoor vinden dat anderen zich veel onaardiger en minder sociaal gedragen. Oftewel: we zien een balk in het oog van de ander en een splinter in ons eigen oog. Anderen liggen onder een vergrootglas terwijl we onszelf met een telescoop bekijken. Een samenleving met allemaal prinsjes en prinsesjes: het klinkt als een sprookje. En dat is het ook. Laten we wat vaker tot tien tellen voordat we reageren. Maar kritisch zijn mag natuurlijk. Ikzelf vind m'n does overigens ook lief. Met name die warme massagestraal is heerlijk na een dagje werken.