In de loopgraven van de Krim
Deze biografie, geschreven door Catherine Marsh en vertaald en bewerkt door Anton Stam, gaat over deze legerkapitein (1826-1855). Hij was een van de aanvoerders in de Krimoorlog en een oprecht christen. Hedley Vicars blonk uit in deskundigheid op militair gebied en dapperheid. Van zijn zelfopoffering voor gewonden en vele choleralijders ging zoveel kracht uit, dat jonge Engelse soldaten bedelden om te worden ingedeeld bij 97e regiment.
Het boekje begint met een voorwoord van de vertaler. Hij zet in het kort uiteen hoe hij tot dit boekje gekomen is. Ook de voorgeschiedenis en de oorspronkelijke biografie laat hij de revue passeren, zodat de lezer geïnformeerd wordt hoe het destijds verliep. De oorspronkelijke beschrijving was mede aanleiding geweest voor de campagne vanuit de evangelicals voldoende en grondiger christelijke zielszorg in de Britse legerafdelingen in binnen- en buitenland.
Anton Stam wil in deze uitgave duidelijk het verband met de Krimoorlog benadrukken, daarom begint zijn editie met de mobilisatie van het 97e regiment onder aanvoering van Hedley Vicars. Soms citeert hij uit de oorspronkelijk voorgaande hoofdstukken over Vicars' jeugd, militaire opleiding en uitzending naar verschillende Britse kolonies. De vele brieven van en aan Hedley Vicars zijn door de vertaler ingekort of samengevat om het totaal overzicht op zijn levensverhaal niet kwijt te raken.
Op pagina 9 wordt de levensloop van Vicars met jaartallen geïllustreerd. Pagina 10 geeft een overzicht van de gezinssamenstelling en de pagina's 11 t/m 13 geven het verloop van Krimoorlog weer, met kaartjes ter verduidelijking. Wie verder wil lezen kan terecht op www.blikopdewereld.nl of in het boek 'The Age of Revolution', door J.M. Roberts of 'The Penguin Dictionary of British History', van Juliet Gardiner (red.), tenslotte 'De Krimoorlog of de vernedering van Rusland', door Orlando Figes. Hoofdstuk 1 zet in met het uitbreken van de Krimoorlog, vervolgens de Akropolis bij maanlicht, het spook van de cholera, nu echt naar de Krim, bezorgdheid om roomse nonnen, de sluipmoordenaar, de laatste levensdag van Hedley, Engeland treurt – de hemel juicht.
In de epiloog komt duidelijk de kracht van het geschreven Woord naar voren:
… dat iedere soldaat uit het Britse leger diezelfde weg, datzelfde pad naar de eeuwige heerlijkheid zal betreden. Hoe ik dat bedoel? Dat ze Hem zullen vinden, 'de Weg, de Waarheid en het Leven'. Dat de Heilige Geest hen net zoals Hij het deze jonge strijder had geleerd, zal leren Jezus te volgen, 'de gezegende voetstappen te drukken van Zijn leven in volmaakte gehoorzaamheid'. Ja, dat iedere soldaat samen met Hedley Vicars deel zal krijgen aan de eeuwig blijvende 'lieflijkheden die in Gods rechterhand zijn' (Psalm 116).
'Zo iemand Mij dient, die volge Mij; en waar Ik ben, aldaar zal ook Mijn dienaar zijn. En zo iemand Mij dient, de Vader zal hem eren' (Joh. 12:26).
Personalia Catherine Marsh
Zij en vooral haar vader behoorden tot de vrienden van de anglicaanse bisschop J.C. Ryle. Domineesdochter Catherine nam het initiatief tot zich steeds uitbreidende evangelisatieactiviteiten onder grondwerkers (navvies) die waren ingezet voor de bouw van het Chrystal Palace bij Londen. Een groot deel van haar faam als auteur dankte ze aan de biografieën over haar vader en over Hedley Vicars, die vlak voor zijn vertrek naar de Krim enige tijd intensief had deelgenomen aan de evangelisatie bij het Chrystal Palace.
J.C. Ryle (Holiness), hfdst. IV, 1877, schreef het volgende m.b.t. Vicars: 'We mogen niet vergeten hoe mensen soms in de moeilijkste omstandigheden van Christus getuigd hebben. Hedley Vicars hield ook in de officiersmess van zijn regiment Zijn Naam hoog'.