Antisemitisme

In de eerste plaats komt antisemitisme veel voor. In de geschiedenis zijn er momenten dat het massaal de kop opstak. Ruim 70 jaar geleden werd er in Duitsland door de Nazi's een complete moord op 6 miljoen Joden georganiseerd. Zes miljoen is een onbegrijpelijk groot getal. Er moest heel wat overhoop worden gehaald om een dergelijk luguber plan uit de voeren. Na de Joden zouden trouwens ook andere volken en rassen aan de orde komen. Het uitmoorden van de Slaven was het volgende project wat Hitler wilde uitmoorden. Centraal in zijn gedachten stond het sociaal-darwinisme. Het Germaanse ras was het meest edele op de wereld en het zou goed zijn om de evolutie een handje te helpen. De geschiedenis heeft laten zien waartoe dit verschrikkelijke beleid heeft geleid. Het Europese Jodendom werd vrijwel uitgeroeid. Een huiveringwekkende gebeurtenis, waar de restanten in Auschwitz nog van zijn te zien. Niemand kan zonder diepe indruk dergelijke plaatsten van dood en verderf bezoeken. Het is een duidelijk teken dat we nooit meer in een dergelijke waan moeten gaan geloven. Voor God zijn alle mensen gelijk.
In de tweede plaats neemt het antisemitisme wel weer toe. Er is wat onderzoek gedaan naar de achtergronden. Het blijkt dat in sommige Arabische landen antisemitisme heel gewoon is. Sommige mensen in ons land met een islamitische achtergrond voeden dit sentiment. We moeten natuurlijk niet iedereen over dezelfde kam scheren, maar het is wel opvallend dat in de islamitische wereld zoveel antisemitisme heerst. Daar zou vanuit de westerse wereld best wat meer de vinger bij gelegd kunnen worden. Ik begrijp heel goed dat er handelscontracten zijn. Maar landen moeten ook op hun plichten worden gewezen. Nederland wil graag een goed voorbeeld in de wereld zijn. Rond het klimaat hoor je soms heel vergaande zaken. Misschien dat bestrijding van antisemitisme ook een speerpunt van het beleid mag worden. Laten we dan beginnen in Amsterdam. Het moet ons toch wat te zeggen hebben dat onze joodse medeburgers zich niet echt meer veilig voelen. Laten we bovendien als kerkmensen onze loyaliteit jegens de Joden ook uiten. Als ik zaterdag mijn Joodse stadsgenoten naar de synagoge zie gaan, dan vinden ze het erg fijn als je ze shalom toewenst. Een beetje steun kunnen onze medeburgers wel gebruiken. Een klein gebaar is soms een hele bemoediging.
Tenslotte blijft het volk der Joden een volk met een geheim. Heel vaak is geprobeerd om dit volk uit te roeien. In de Bijbel lezen we over het gedrag van Farao. Hij liet alle jongetjes in de Nijl werpen. Later lezen we in de Bijbel over Haman. Die had hele verkeerde plannen. Vandaag de dag is het niet anders. Maar laten we vooral bidden om bekering van dit volk. Paulus leert ons dat er dan leven uit de doden is te verwachten. Israël is tot op de dag van vandaag een volk met een bijzonder karakter. Er komt een moment dat heel Israël zal zalig worden. Naar dat moment ziet de christen met groot verlangen uit. De Heere zal zijn beloften, ook aan het nakroost van Abraham, vervullen. Tot eer van Zijn Naam.