Voetbalkantine en buurthuus ineen in Achthuizen: 'Sociaal gezien het beste dorp'
ACHTHUIZEN – Voor zo'n klein dorp heeft Achthuizen veel voetballers. De plaatselijke voetbalclub FIOS (Fier In Ons Streven) telt maar liefst vier seniorenelftallen: twee zaterdagsteams, een zondagsteam en een dameselftal. Nog afgezien van het recreatieteam voor de veteranen. "Best redelijk", zegt voorzitter Manuel Legierse met enig gevoel voor understatement.
Tekst en foto: Kees van Rixoort
Van de ongeveer tweehonderd leden – iets minder dan een vijfde van de hele dorpspopulatie – behoren er dertig tot vijfendertig tot de junioren. Jongens en meisjes – veel meisjes. Om elftallen te kunnen maken werkt FIOS samen met voetbalvereniging Den Bommel. "Dat gaat voortreffelijk. Den Bommel sluit goed aan bij ons karakter. We helpen elkaar ook en doen mee aan elkaars activiteiten. Op het eindfeest van FIOS waren er ook veel mensen van Den Bommel en pas hebben we nog samen op een groot scherm naar Feyenoord-Ajax gekeken", vertellen Legierse en zijn collega-bestuurslid Miranda de Waal.
Dat er samenwerking nodig is om jeugdige spelers van FIOS wedstrijden te laten spelen, heeft volgens beide bestuurders alles te maken met de vergrijzing. "De gemeente heeft een slag laten liggen door niet te bouwen in Achthuizen. Er stoppen meer van onze leden dan dat er kinderen bij komen", aldus Legierse. Miranda de Waal: "Wat ook speelt is dat vroeger iedereen naar de voetbal ging. Er was niets anders. Nu heeft iedereen een auto voor de deur en kan je ook gemakkelijk ergens anders andere sporten gaan doen."
Dorpsgevoel
De toekomst van de voetbalvereniging ziet er desalniettemin goed uit, denken de FIOS-bestuurders. Misschien is nog iets meer samenwerking met andere clubs nodig, maar van fusie willen ze niets weten. "Het voetbal moet in de dorpskernen blijven. Geen groot complex aan de Schaapsweg, want dan verlies je het dorpsgevoel."
Dorpsgevoel is er zeker. De FIOS-kantine en het Buurthuus van Achthuizen zijn in feite één. Hier kom je ook dorpsgenoten tegen die biljarten, kaarten, handwerken, zingen, badmintonnen, honkballen (in de winter), bingoën, zich met EHBO bezighouden of bijvoorbeeld een feestje te vieren hebben. Alles komt samen in het Buurthuus. "Voor de leefbaarheid in je dorp kun je niet zonder", zegt Corrie Winkels, voorzitter van het Buurthuusbestuur. "Iedereen gaat hier door één deur."
Zo kan het Buurthuus van Achthuizen dienen als voorbeeld voor andere kleine kernen. Ook voorbeeldig is de helpende handen die de bewoners en de verschillende verenigingen elkaar toesteken. Legierse: "Samenwerken gaat automatisch. Dat zit in het karakter van het dorp. Niet voor niets is de slogan van Achthuizen: alles kan en alles mag."
Multisportkooi
De Waal: "Het is nooit een probleem als er hulp nodig is. Het begint met een ideetje en direct komt het enthousiasme los. Bij het aanleggen van de skatebaan, bijvoorbeeld, is van allerlei kanten veel werk verzet. De multisportkooi is ook een mooi voorbeeld. Een paar jongeren hebben het idee en gaan het gewoon doen. Ze voeren acties om geld bij elkaar te krijgen en zorgen er met alle verenigingen voor dat die multisportkooi er komt. Je ziet dat het werkt." Een hardloopclubje kwam ook tot stand op die zelfredzame manier en met die kenmerkende doe-het-zelf-mentaliteit.
Zo is Achthuizen, wat betreft dorpsschoon misschien nog wel te overtreffen, het mooiste dorp van het eiland, vinden de FIOS-bestuurders. "Sociaal gezien het beste dorp", zegt Manuel Legierse. "Dat gevoel heeft iedereen hier."
Camping
Hij geeft nog een voorbeeld. "We hebben in Achthuizen een aantal trouwe volgers van het Nederlands elftal. Als er een WK of een EK in de buurt is, gaan we naar de Oranjecamping. Maar wat doe je als het WK in Zuid-Afrika is, of in Brazilië? Nou, dan maken we een camping in het dorp, op de ijsbaan. Allemaal tenten en caravans, vlak bij je huis. We hebben dat nu twee keer gedaan, en er allerlei activiteiten omheen georganiseerd. Een groot succes."
Toch zijn er ook schaduwzijden. Miranda de Waal noemt het onderhoud van de dijken, die zich kenmerken door een hele serie asfaltreparaties. "Ik dacht dat het tijdelijk was, maar het duurt nu al een hele tijd." Dat doet haar verzuchten dat Achthuizen wel vaak achter in de rij staat. "Bij het bouwen van woningen zie je dat ook. Als alle dorpen aan de beurt zijn geweest, dan gebeurt er misschien eens wat in Achthuizen. En dat terwijl we vooraan in het alfabet staan… Ach, het is altijd zo geweest. Daarom staan we samen ook zo sterk."
Aandacht
Ze hebben het over een kantelpunt: komt er nieuwbouw en trekt het dorp nieuwe gezinnen, dan is er toekomst voor de verenigingen en voorzieningen, en dus ook voor de leefbaarheid. Gebeurt dat niet, dan zou Achthuizen zich zomaar tot slaapdorp kunnen ontwikkelen. Corrie Winkels: "Als er niet wordt gebouwd, zijn we hier klaar. Ik hoop op aandacht voor Achthuizen." Miranda de Waal: "Bouwen is essentieel voor een actief dorpsleven. Je kunt het alleen volhouden als er steeds voldoende jeugd is."
Serie over het kleinste dorp
Achthuizen is het kleinste dorp van Goeree-Overflakkee. Er wonen 1.100 mensen, op de basisschool zitten ruim 50 leerlingen, de dorpelingen ontmoeten elkaar bij de voetbal, in de kerk en in het café. Wat is de stand van zaken in het van oudsher rooms-katholieke dorp en wat zijn de verwachtingen voor de toekomst? Die vragen stelt Eilanden-Nieuws aan de mensen die er wonen en werken.