Geloofsvervolging
In Eilanden-Nieuws van 18 januari stond een bericht over de lijst van Open Doors over geloofsvervolging. Elk jaar komt Open Doors, een organisatie die hulp biedt aan christenen in nood, een lijst met landen waar vervolging heerst. In totaal staan er 73 landen op de lijst. Het is steeds weer ingrijpend die lijst te lezen. Bovenaan staat Noord-Korea. Als tweede zien we Afghanistan. Het zijn vooral de islamitische landen waar veel vervolging van christenen plaatsvindt. Hoe moeten we over vervolging denken?
In de eerste plaats is de kerk vanaf haar begin een vervolgde kerk geweest. In de Handelingen lezen we bijvoorbeeld dat Jacobus door Herodes gedood werd (Hand. 12:2). Ook lezen we dat Paulus gevangen wordt genomen. In de Openbaring wordt duidelijk gezegd dat de kerk zal lijden op allerlei manieren. De apostelen zijn, op Johannes na, allemaal vermoord. In de kerkgeschiedenis komen we de lijdende kerk ook volop tegen. In het Rome van Nero werden de christenen van veel beschuldigd en soms als levende fakkels in de tuinen van de keizer opgehangen. Ook werden veel christenen voor de leeuwen gegooid. Lijden, druk en vervolging zijn een vast onderdeel van de gang van Gods kerk door deze wereld. De Heere Jezus heeft dat ook gezegd. We lezen van Hem de woorden: "In de wereld zult gij verdrukking hebben, maar hebt goeden moed, Ik heb de wereld overwonnen." (Joh. 16:33). Tot de jongste dag zullen deze woorden blijven staan. Een ware kerk in een lijdende kerk.
In de tweede plaats is het goed om met de lijdende christenen mee te leven. Recent hebben we bijvoorbeeld gezien hoe in Pakistan een jonge moeder werd veroordeeld en uiteindelijk vrijgesproken. Het ging heel duidelijk om godsdienstige motieven die er toe hebben geleid dat deze moedige vrouw jarenlang in de gevangenis heeft gezeten. Ook in Indonesië neemt de druk op de christenen toe. De voormalige gouverneur van Jakarta werd veroordeeld tot gevangenisstraf omdat hij iets verkeerds over de islam zou hebben gezegd. Wereldwijd was men het erover eens dat het hier een politiek proces betrof. Binnenkort komt deze man weer vrij uit de gevangenis. Het is de vraag wat er dan verder zal gebeuren. In ieder geval hebben onze broeders en zusters steun, gebed en meeleven nodig. Wat is het goed om de nood van de kerk de Heere dagelijks bekend te maken. Overigens willen lijdende christenen niet zielig doen. Menigmaal was ik verwonderd als ik broeders in Damascus hoorde over de plaats die ze ondanks alles van de Heere gekregen hadden. Vervolging doet pijn, maar het kan ook meer en meer verbinden aan de Koning van de kerk. De lijdende kerk weerspiegelt het beeld van Christus. Hij kwam naar de aarde om te lijden en te sterven. Zo ook volgt de gemeente in de verdrukking Zijn voetstappen.
De lijdende kerk heeft vaak ook een sterk uitzien naar de toekomst. Vaak heb ik lijdende christenen horen spreken over de dag van de wederkomst. De Heere heeft immers beloofd dat dan alle verdrukking en leed voorbij zal zijn. We verwachten naar zijn belofte nieuwe hemelen en een nieuwe aarde waarop gerechtigheid woont. Helaas moet ik vaak vaststellen dat die hoop maar heel er zwak of vrijwel niet aanwezig is bij de christenen in onze vrije westerse wereld. Het is vaak zo fijn en aangenaam op de aarde. In dit omstandigheden kunnen de gelovigen elders ons een belangrijke spiegel voorhouden. We weten wel dat het hier beneden niet is. Maar ernaar leven is nog heel wat anders. Het diepe en verlangende uitzien naar de tweede komst van Koning Jezus zou eigenlijk ons dagelijkse verlangen moeten zijn. Het zijn de slechtste christenen niet die met onze NGB met groot verlangen uitzien naar die dag. Een heerlijke dag.
Ds. W. Visscher