Massacommunicatie
Er is in de achterliggende weken heel wat te doen geweest over de zogenoemde Nashville-verklaring. Deze verklaring gaat over de waarde en de betekenis van het huwelijk en de seksualiteit. Over de inhoud van de verklaring verschillen de meningen. Een grote meerderheid in onze samenleving denkt anders over seksualiteit dan orthodoxe kerkgangers. De vraag is hoe minderheidstandpunten moeten worden gecommuniceerd. Daar is nog best en een en ander te zeggen.
In de eerste plaats kennen we in dit land vrijheid. We kennen de vrijheid van godsdienst en de vrijheid van meningstuiting. Ook bepaalt de grondwet dat discriminatie niet kan. In gelijke situaties moeten mensen gelijk worden behandeld. Dergelijke grondrechten zijn erg belangrijk en waarborgen de vrijheid die we in dit land hebben. We kunnen het uiteraard met elkaar oneens zijn, maar er is vrijheid om een opvatting te hebben. Uiteraard mogen we niet oproepen tot geweld naar medemensen. Wel echter mogen we een standpunt hebben over allerlei zaken, seksualiteit niet uitgezonderd. De christelijke moraal heeft al eeuwen de centrale gedachte dat seksualiteit thuis hoort in de huwelijksrelatie tussen één man en één vrouw. Het is bekend dat de orthodoxe kerken dit standpunt innemen. In de grote media (NOS, etc) waren er de laatste tijd ook mensen die dit hebben vertolkt. Anderen denken hier weer anders over. Niemand echter kan mensen verbieden een standpunt in te nemen. We moeten oppassen dat we niet terecht komen in een land waar alleen de meerderheidsopvatting geldig is. Helaas zijn er sommigen die dit voorstaan. Het is een inbreuk op onze rechtsstaat, waar ieder gelijk is voor de wet.
In de tweede plaats is het echter wel belangrijk dat standpunten doordacht worden geformuleerd. Er zijn mensen die ronduit de anderen met geweld tot een bepaalde mening willen dwingen. Die gedachte is niet naar de Bijbel. Elk mens heeft vrijheid van geweten. We kunnen niet over andermans geweten regeren. Ook is het erg belangrijk om genuanceerd over anderen te spreken. In allerlei discussie vinden we dat terug. Het gaat over medemensen en die hebben vaak hun zorgen en noden, die wij wellicht zo niet kennen. Voorzichtigheid en nuance moet altijd worden betracht, anders doen we tekort aan de diepe emoties van medemensen. In de Bijbel worden zonden wel benoemd, maar wordt ook heel duidelijk een boodschap naar onze medemens uitgesproken. De Heere Jezus zocht mensen tot bekering te brengen. Dat vonden de schriftgeleerden wel niet goed, maar een oprecht christen begeert de voetstappen van Christus te drukken. Graag wil hij anderen wijzen op het grote goed wat er in het Evangelie ligt voor zondige mensen.
In de derde plaats moeten we er altijd voor oppassen dat we nooit boven iemand anders gaan staan. Een christen weet dat hij schuldig staat voor God. Op allerlei manieren schiet hij of zij tekort jegens Gods goede geboden. Die wetenschap maakt ons mild naar anderen en streng voor onszelf. Een christen begeert naar Gods Woord te leven. Daarin wil hij binnen of buiten het huwelijk rein leven voor God. Ieder heeft daarin een hele grote opgave. Het valt niet mee om in een gebroken wereld zuiver te leven. Keer op keer vinden we dingen in onszelf die ingaan tegen God en Zijn geboden. Het geheim van het Evangelie is dat er in Christus verlossing is. Die boodschap mag en wil de kerk graag brengen in de wereld van vandaag. Het kost best moeite om dat begrijpelijk en eerlijk te communiceren. Daarbij zullen er altijd wel verschillen van gedachten blijven. Maar leven naar Gods Woord is ook vandaag een belangrijke weg die voluit mag doorklinken in ons eigen leven.
Ds. W. Visscher