Mevr. Van Es schreef al twee boeken
Wanneer het aan zijn echtgenote ligt, zal burgemeester Van Es nog lang eerste burger van Middelharnis zijn. Mevrouw Van Es voelt zich heel plezierig in de grote ambtswoning aan de Stationsweg en voor haar mag de Middelharnisse periode nog een hele poos duren. Een van de charmes van Middelharnis is voor haar dat ze er - letterlijk noch figuurlijk - in de wielen wordt gereden, waardoor het ook de burgemeestersvrouw mogelijk is helemaal zichzelf te zijn. Een innemende vrouw, mevrouw Van Es en ze roept dan ook allerminst associaties op met "bazalt en prikkeldraad" maar toch heeft ze laatstelijk onder die titel een boek uitgegeven als tweede pennevrucht van haar fantasie die haar zo dikwijls goed te pas komt!
Ze mag dan naar eigen verklaring een "avond-mens" zijn die zich in de avonduurtjes op z'n best voelt, de vele lange avonden alléén vragen om vulling en daar is die fantasie bij nodig. Fantasie is ook de grondslag voor de twee boeken die ze heeft geschreven en die verschenen zijn in de Spiegelserie van Zomer en Keuning te Wageningen. De autrice is er een tikkeltje voorzichtig mee, omdat ze weet dat er geen hoge literaire aspiratie achterzit: "Het is typisch helemaal fantasie, als ik er aan begin dan weet ik nog niet hoe het eindigt", zegt ze er zelf van. Niettemin werden haar twee boeken, het "Habshuisje" en "Bazalt en prikkeldraad" waardig bevonden in de Spiegelserie opgenomen te worden, lichtelijk tot verbazing van de schrijfster die zich als Akke Termei presenteert. Het Akke herinnert aan haar voornaam en Termei is dialect voor Ameide, de plaats waar ze geboren is. De beide boeken ("gewoon lange opstellen," zegt mevr. Van Es) zijn het meest geschikt voor meisjes van 14 tot 18 jaar, maar ook anderen zullen er ongetwijfeld leesgenot aan beleven.
Mevrouw Van Es, goed burgemeestersvrouw, goede moeder voor de twee zonen van 14 en 17 jaar en goed hobbyiste. Misschien mogen we, zo aan het eind van het jaar, eens zeggen dat het genoegen dat ze aan Middelharnis beleeft wederkerig is en dat we haar volgende pennevruchten graag tegemoet zien.
Dit is een deel van het artikel dat eerder in Eilanden-Nieuws van 21 december 1973 stond.