Reclame
Het is weer december, de maand die bekend staat om een mooie, gezellige traditie. U weet wat ik bedoel, toch? De maand van de reclamefilmpjes en advertenties door ziektekostenverzekeraars. Waarin ze pochen met hoe goed ze voor u zorgen.
Want het zijn natuurlijk niet de verpleegkundigen, artsen, verzorgenden en therapeuten die voor u zorgen. Het zijn de bedrijven die hun geld verdienen met het goedkoop houden van de zorg en het innen van uw polisbijdragen. De bedrijven die hard onderhandelen om te zorgen dat behandelingen zo summier mogelijk vergoed worden en ziekenhuizen moeten sluiten omdat ze hun personeel niet meer kunnen betalen. Wat zorgen ze goed voor u. Wat houden ze van u.
In ons land staan kostenverzekeraars en zorgverleners lijnrecht tegenover elkaar. Dat komt blijkbaar omdat zorgverleners hun vak niet zozeer gekozen hebben om mensen te helpen, maar om te luieren en fraude te plegen. Daarom moeten hun kosten omlaag en moeten ze iedere vin die ze verroeren registreren, bewijzen en verdedigen. Zorgverleners moet je argwanen, maar de kostenverzekeraars moet je vertrouwen. Dat is de boodschap. Dat levert geld op.
En hun polissen worden steeds meer toegespitst op u. Natuurlijk, ons zorgstelsel is officieel een sociaal stelsel; we betalen samen voor de zwakkeren in onze samenleving. Maar dat kun je omzeilen door een polis af te sluiten die allerlei zaken die je niet nodig hebt, gewoon niet verzekert. Laat de zwakkeren maar voor zichzelf zorgen! En de overheid gooit allerlei zorg uit het basispakket, zodat uw polis lekker goedkoop wordt.
Daarom lokken de verzekeraars zo gezond mogelijke mensen: die zijn goedkoop. Keuze-sites helpen om de polis te kiezen die zo weinig mogelijk zorg vergoedt die u niet nodig heeft. Ben je jong, hoogopgeleid en actief? Kom dan bij ons! Je gaat toch zeker niet betalen voor zorg die je niet nodig hebt? Dat zou sociaal zijn. Bah!
Ons sociale stelsel wordt uitgehold door bedrijven die mensen ervan te overtuigen dat ze klanten zijn. En daar zit hem de kneep. Verzekeraars hebben klanten, zorgverleners hebben patiënten. Wanneer je klanten er landelijk van kunt overtuigen dat ze geen patiënten zijn, kun je aan hen verdienen. Wie zich beseft dat niemand ervoor kiest om zorg nodig te hebben, krabt zich achter de oren. Klanten? De 'zorg als markt' is een recept voor een race naar de afgrond. Het is dus tijd voor een weloverwogen diagnose: Beste overheid, uw zorgstelsel is ernstig ziek.