Woestijnfoto's Nelleke van Nieuwenhuijzen in De Melishof
'In de woestijn kom je jezelf tegen'
MELISSANT – "De woestijn doet wat met je. Je wordt op jezelf teruggeworpen, je komt uit bij je eigen kern. In de woestijn ben je één met de natuur, je ontdekt hoe weinig je nodig hebt, het voelt als thuiskomen", zegt Nelleke van Nieuwenhuijzen. Als ze in de woestijn is, heeft ze ook altijd een camera bij zich. Haar foto's zijn tot 16 januari 2020 te zien in De Melishof te Melissant.
Tekst: Kees van Rixoort
Nelleke van Nieuwenhuijzen, die tegenwoordig in Goedereede woont, begon een kleine vijftien jaar geleden met haar woestijnreizen. Ze las er een artikel over in een tijdschrift, was direct vol interesse, boekte een reis en trok algauw op een kameel door drie woestijnen in West-Egypte: de witte -, de zwarte – en de kristalwoestijn.
Die stilte…
"Een geweldige ervaring. Die stilte…", zegt ze. "Je komt jezelf tegen." De vonk sloeg over, dat is duidelijk, en het trekken door Afrikaanse woestijnen is sinds die eerste reis niet meer opgehouden. In het begin reisde ze met groepjes, maar later alleen, met een gids. "Ik ken zó veel mensen in de woestijn."
Binnenkort vertrekt ze weer naar de Sinaï, waar ze vorige winter wel drie keer op bezoek was. "Ook voor de gezelligheid, met kerst." Maar in de zomer moet je er niet zijn. Dan is het door de hitte niet te harden. "November en december zijn de beste maanden. Dan is het overdag rond de 30 graden. 's Nachts koelt het af tot een graad of 15. In januari en februari is het 's nachts soms rond het vriespunt. Overdag is het dan 20 tot 22 graden."
Naast woestijnen in Egypte trok Nelleke ook rond in Marokkaanse en Algerijnse woestijnen. Namibië staat nog op haar verlanglijstje. "Alle woestijnen zijn verschillend. In Algerije zie je alle kleuren zand en in de Sinaï weer de kleurschakeringen in het gesteente. Al die gebieden hebben hun eigen charmes."
En dat is te zien aan haar foto's die nu in De Melishof zijn te zien. Er zitten kleurige 'maanlandschappen' en bijna surrealistische afbeeldingen tussen, maar ook een Toeareg met een keteltje thee en prehistorische muurschilderingen van '8000 voor Christus'. In totaal exposeert Nelleke 33 foto's in Melissant, waarmee ze een speciale band heeft omdat ze er vele jaren woonde.
Nooit angst
Terwijl haar foto's worden opgehangen aan de wanden van De Melishof, zegt ze: "Of ik wel eens bang ben geweest in de woestijn? Nee, ik heb daar nooit angst. Eén keer ben ik verdwaald. Ik dacht: ze komen me wel halen. En dat gebeurde ook." Even is het stil. Dan volgt de bijna overbodige afsluiter: "De woestijn is mijn passie."